ONKOPAKIET — Poziom metali i pierwiastków we krwi powie czy grozi nam rak?

3.2

Ocena klientów: 86 ocen

Z artykułu dowiesz się:

ONKOPAKIET - co to jest, jakie pierwiastki i metale bada i po co wykonywać to badanie?
Jaki związek mają pierwiastki i metale badane w ONKOPAKIECIE na rozwój nowotworów złośliwych?
Onkopakiet - stężenie pierwiastków powyżej normy lub za niskie - co to znaczy i co robić?

Sprawdź też:

1. Badanie poziomu pierwiastków wpływających na ryzyko nowotworów

2. Analiza pierwiastkowa włosa - o co chodzi w badaniu z włosa?

3. Badanie markerów nowotworowych - kiedy warto je wykonać?

Data publikacji: 2023-08-04

Data aktualizacji: 2024-11-25

Onkopakiet — co to jest?

Onkopakiet to innowacyjne badanie krwi, które analizuje poziomy różnych pierwiastków i metali w organizmie pacjenta. Badanie to zostało opracowane przez zespół doświadczonych ekspertów z zakresu onkologii, toksykologii i diagnostyki laboratoryjnej. Dzięki zaawansowanym technologiom i precyzyjnym analizom Onkopakiet pozwala na wcześniejsze wykrycie nowotworów oraz dostosowanie leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Jakie pierwiastki są badane w Onkopakiecie?

Selen (Se)
Arsen (As)
Cynk (Zn)
Kadm (Cd)
Ołów (Pb)
Miedź (Cu)

Okazuje się, że dzięki kontrolowaniu stężenia tych pierwiastków w organizmie mamy możliwość sprawdzenia, czy grozi nam choroba nowotworowa. O wymienionych pierwiastkach mówi się nawet, że są markerami zdrowia, a regularne badanie stężeń tych pierwiastków jest zalecane każdemu, kto chce wydłużyć swoje życie i cieszyć się dobrym zdrowiem.
Badanie stężenia pierwiastków we krwi warto wykonywać nie tylko w ramach profilaktyki nowotworowej, ale także wtedy, gdy zdiagnozowano u nas chorobę nowotworową. Jeśli poziom któregoś z pierwiastków jest odchylony, przywrócenie go do optymalnego stężenia wspomaga proces leczenia.
Istotne zmiany w stężeniu poszczególnych pierwiastków są skorelowane z takimi nowotoworami jak rak piersi, rak jajnika, rak endometrium, rak płuc czy rak prostaty, a wysoką ekspozycję na selen uznaje się za potwierdzony czynnik zmniejszający ryzyko rozwoju wielu złośliwych nowotworów - m.in. raka piersi, płuc, przełyku czy raka prostaty.

Wczesna wykrywalność, indywidualne podejście do leczenia, profilaktyka i monitorowanie postępu terapii stanowią kluczowe aspekty tego badania. Dzięki niemu istnieje realna szansa na poprawę wyników leczenia i zwiększenie jakości życia osób dotkniętych chorobą nowotworową.

Pierwiastki śladowe w ONKOPAKIECIE — nowe markery nowotworowe?

Monitorowanie pierwiastków śladowych może być obok wywiadu klinicznego, badań fizykalnych i innych badań cennym narzędziem diagnostycznym uzupełniającym diagnostykę nowotworów (Sprawdź: Jakie badania na raka? - Lista badań wykrywających wcześnie nowotwór).
W literaturze przedmiotu można znaleźć coraz więcej dowodów na udział mikroelementów w procesie nowotworzenia w raku piersi. Odpowiedzialność za powstawanie raka piersi przypisuje się takim metalom, które mają budowę podobną do estrogenów i wpływają na receptor estrogenowy.

Do takich pierwiastków, nazywanych również “metaloestrogenami” zalicza się antymon, kadm, miedź, chrom, ołów i rtęć. Metaloestrogeny wyzwalają przez receptor estrogenowy sygnały, które prowadzą do transkrypcji genów.

W nowotworze piersi obserwuje się również zmniejszony poziom cynku i selenu we krwi przy jednoczesnym podwyższonym stężeniu tych pierwiastków w tkance guza. U kobiet z rakiem piersi odnotowuje się także podwyższone stężenie miedzi w surowicy.
W raku jajnika odnotowuje się obniżone stężenia manganu oraz selenu, a także podwyższony stosunek Cu/Zn. Zmniejszenie stężenia manganu może prowadzić do powiększenia tkanki nowotworowej, a podwyższenie wartości stosunku miedzi do cynku obniżeniem właściwości przeciwutleniających.

Dla raka prostaty (gruczołu krokowego) charakterystyczny jest drastycznie obniżony poziom cynku w organizmie, wobec czego rozważa się możliwość leczenia raka prostaty z zastosowaniem jonoforu zwiększającego akumulację cynku. Wysoką ekspozycję na inny pierwiastek — selen, uznaje się za czynnik ochronny, zmniejszający ryzyko rozwoju raka prostaty. Przed podjęciem decyzji o suplementacji należy jednak określić stężenie pierwiastków w organizmie — nadmierna ekspozycja znacznie zwiększa ryzyko rozwoju raka prostaty.

ONKOPAKIET - jaki związek ma 6 pierwiastków z chorobami nowotworowymi?

CYNK - Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym dla organizmu i odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych oraz regulacji wzrostu i podziału komórek. Cynk jest ważny dla funkcjonowania układu odpornościowego i może pomagać w zapobieganiu uszkodzeniom DNA, co jest związane z rozwojem nowotworów. Badania sugerują, że niedobór cynku może być związany z większym ryzykiem niektórych nowotworów, takich jak rak piersi, prostaty i trzustki. W nowotworowych tkankach gruczołu piersiowego występuje podwyższona zawartość cynku, przy jednoczesnej obniżonym stężeniu cynku we krwi, co można tłumaczyć zwiększonym zapotrzebowaniem tkanki guza na cynk.
KADM - Kadm jest metalem ciężkim, który występuje w środowisku naturalnym, ale również jest obecny w pewnych przemysłowych źródłach zanieczyszczeń. Nadmierna ekspozycja na kadm może wiązać się z większym ryzykiem rozwoju nowotworów, zwłaszcza nowotworów płuc, pęcherza moczowego i nerek. Kadm działa jako czynnik rakotwórczy i może uszkadzać komórki organizmu, prowadząc do ich niekontrolowanego wzrostu.
SELEN - Selen pełni rolę ważnego pierwiastka przeciwutleniającego i bierze udział w regulacji stresu oksydacyjnego. Odpowiedni poziom selenu może chronić komórki organizmu przed uszkodzeniem i zmniejszać ryzyko rozwoju niektórych typów nowotworów. Niektóre badania sugerują, że niedobór selenu może być związany z większym ryzykiem raka prostaty, piersi, jelita grubego i płuc. Za optymalny poziom selenu we krwi dla kobiet uznaje się stężenie 70-90 μg/L.
MIEDŹ - Miedź pełni różnorodne funkcje w organizmie, w tym udział w procesach metabolicznych, regulacji enzymatycznych i transportu żelaza. Pomaga w syntezie kolagenu, co jest ważne dla utrzymania zdrowych tkanek. Istnieją badania, które wskazują, że nadmiar miedzi w organizmie może być związany z ryzykiem rozwoju niektórych typów nowotworów, zwłaszcza raka wątroby i raka płuc.
OŁÓW - Ołów jest metalem ciężkim, który jest toksyczny dla organizmu. Długotrwałe narażenie na ołów może powodować wiele problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia układu nerwowego i krwi. Chociaż bezpośredni związek ołowiu z rakiem nie został jednoznacznie potwierdzony, to jest on uznawany za czynnik rakotwórczy przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem.
ARSEN - Arsen jest toksycznym pierwiastkiem, którego długotrwałe narażenie może być związane z występowaniem raka skóry, płuc, pęcherza moczowego i wątroby.

Okopakiet — kiedy warto wykonać badanie?

Ekspozycja na metale ciężkie: Osoby narażone zawodowo lub środowiskowo na działanie metali ciężkich, takich jak kadm i ołów (np. praca w przemyśle metalurgicznym, w hutach, w recyklingu, itp.), powinny regularnie kontrolować poziomy tych pierwiastków we krwi. Badanie pozwala ocenić stopień narażenia i podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze.
Objawy i podejrzenie zatrucia: W przypadku wystąpienia objawów sugerujących zatrucie metalami ciężkimi, takich jak bóle brzucha, osłabienie, nudności, wymioty, zaburzenia neurologiczne, lekarz może zalecić badanie poziomów pierwiastków w krwi w celu potwierdzenia diagnozy.
Nietypowe objawy zdrowotne: W niektórych przypadkach, nietypowe lub niespecyficzne objawy zdrowotne mogą wskazywać na możliwość wystąpienia toksycznego wpływu pierwiastków śladowych. Badanie może pomóc zidentyfikować potencjalne źródło problemu.
Badania przesiewowe: Badanie poziomu pierwiastków może być stosowane jako badanie przesiewowe w określonych grupach populacji, które są narażone na ryzyko ekspozycji na metale ciężkie.
Diagnoza i monitorowanie chorób: W niektórych chorobach metabolicznych, niedoborach czy nadmiarach pierwiastków mogą występować nietypowe objawy. Badanie poziomu pierwiastków może być pomocne w postawieniu diagnozy i monitorowaniu leczenia.
Kontrola stanu zdrowia: Regularne badanie poziomów pierwiastków może być częścią rutynowej kontroli stanu zdrowia, zwłaszcza u osób narażonych na ryzyko ekspozycji na metale ciężkie, jak również u pacjentów po leczeniu chemicznym, którzy mogą mieć nieprawidłowe poziomy pierwiastków.

Stężenie pierwiastków powyżej lub poniżej normy — co robić?

O ile niskie stężenie arsenu czy ołowiu, pierwiastków toksycznych, jest powodem do radości, o tyle obniżone stężenie miedzi, cynku i selenu powinno nas zaniepokoić, są to bowiem pierwiastki ważne dla naszej odporności i mające hamujący wpływ na procesy nowotworzenia. W przypadku niedoborów dietę powinno się rozszerzyć o produkty bogate w te pierwiastki, a przy większych niedoborach można rozważyć również suplementację.

Jeśli badanie wykaże podwyższony poziom pierwiastków w Onkopakiecie powinniśmy pochylić się nad naszą dietą i suplementacją, by ustalić przyczynę podwyższonego parametru i ją wyeliminować. Jest to ważne zwłaszcza wtedy gdy podwyższony będzie któryś z pierwiastków toksycznych, jak np. arsen, ołów czy kadm, kiedy oprócz ustalenia winowajcy i eliminacji przyczyny powinniśmy wdrożyć również produkty, które wspomogą proces oczyszczania organizmu.

Suplementacja witaminą C pomoże w usuwaniu arsenu z organizmu, zróżnicowana ekologiczna dieta pomoże w uruchomieniu naszych naturalnych narzędzi do detoksykacji, czyli nerek, skóry czy płuc, a zwiększona zawartość błonnika w diecie pomoże w ogólnym oczyszczaniu organizmu.

Bibliografia:

Badanie pierwiastków i metali we krwi, Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera, Warszawa 2015.
Pierwiastki i metale we krwi jako markery stanu zdrowia, Polskie Towarzystwo Fizjologiczne, Warszawa 2017.
Badanie pierwiastków i metali we krwi w diagnostyce chorób autoimmunologicznych, Polskie Towarzystwo Autoimmunologiczne, Warszawa 2023.
Pierwiastki i metale we krwi w diagnostyce chorób przewlekłych, Polskie Towarzystwo Chorób Przewlekłych, Warszawa 2021.
Badanie pierwiastków i metali we krwi w diagnostyce chorób nowotworowych, Polskie Towarzystwo Onkologiczne, Warszawa 2019.