SIBO - co to, objawy, leczenie. Teraz wykonasz test na SIBO w domu
Z artykułu dowiesz się:
- SIBO - zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego - co to za choroba?
- SIBO - objawy
- Przyczyny i powikłania SIBO
- Jakie badania na SIBO wykonać?
- Wodorowo-metanowy test SIBO - jak wykonać test w domu, jak się przygotować?
- Leczenie zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego
Sprawdź też:
Data publikacji: 2023-03-14
Data aktualizacji: 2024-11-25
SIBO (Zespół rozrostu bakteryjnego) - co to za choroba?
SIBO (ang. Small Intestinal Bacterial Overgrowth) to określenie rozrostu
bakteryjnego jelit, charakteryzującego się nieprawidłową i nadmierną ilością
bakterii w jelicie cienkim. U zdrowej osoby w jelicie cienkim występuje niewielka ilość bakterii (zdecydowanie większa ilość jest z kolei naturalna dla końcowych partii przewodu pokarmowego). Zdarza się jednak, że bakterie pochodzące z jelita grubego przenoszą się do górnych partii jelita cienkiego, w efekcie czego dochodzi do przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego i związanych z tym objawów ubocznych.
SIBO - objawy:
- biegunki, w tym biegunki tłuszczowe wynikające z niedoborów kwasów żółciowych, które trawią tłuszcze;
- wzdęcia i nadmiar gazów, pacjenci często określają to stwierdzeniem "brzuch jak balon";
- nawracające bóle brzucha;
- dyskomfort w jamie brzusznej i uczucie pełności;
- zaburzenia wchłaniania;
- utrata masy ciała;
- anemia, jeśli organizm ma niedobór witaminy B12;
- niedobory witamin oraz składników mineralnych;
- trądzik różowaty;
- zespół niespokojnych nóg;
- bóle stawów, osłabienie kości, które mogą mieć miejsce gdy w organizmie dochodzi do niedoborów witaminy D i wapnia.
SIBO może mieć bardzo zróżnicowany przebieg występowania objawów klinicznych, od bezobjawowej choroby, po ciężki przebieg, związany z występowaniem powikłań zaburzeń wchłaniania, niedożywienia i związanych z nimi niedoborów.
SIBO - przyczyny:
● anatomiczne zmiany jelita
cienkiego np. po operacjach żołądkowo-jelitowych;
● zaburzenia motoryki przewodu
pokarmowego;
● schorzenia metaboliczne np.
cukrzyca;
● dysfunkcje narządów: zapalenie
trzustki, niewydolność nerek, marskość wątroby
● choroby jelit: celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół jelita drażliwego;
● stosowane leki;
● zaburzenia odporności.
Rosnące zainteresowanie wpływem mikroflory
jelitowej na zdrowie i choroby zwiększyło świadomość na temat SIBO. U pacjentów
z przerostem bakteryjnym jelit mikroflorę jelitową stanowią w dużej części
bakterie okrężnicy: beztlenowe oraz tlenowe bakterie Gram-ujemne np. szczepy Escherichia coli, Streptococcus,
Staphylococcus czy
Klebsiella pneumonia. Przeprowadzone
badania wykazały rolę przerostu bakteryjnego jelit m.in. w stłuszczeniu wątroby
czy zespole jelita drażliwego (IBS). Częstość
występowania SIBO u pacjentów z IBS wyniosła od 4 do 78%. SIBO powszechniej
występuje u osób z nadwagą i otyłych niż u osób z prawidłową masą ciała. Może to wskazywać
na bezpośredni związek SIBO z otyłością. Powiązanie z celiakią jest nadal
przedmiotem dyskusji.
SIBO u dzieci
Zespół rozrostu bakteryjnego występuje nie
tylko u dorosłych. Dotyczy również dzieci. SIBO u dzieci może objawiać się
symptomami ze strony układu pokarmowego, zmęczeniem a nawet zahamowaniem wzrostu.
Obecnie nie ma wytycznych dla diagnostyki i leczenia SIBO u dzieci.
Badanie SIBO - jaki test wykonać?
Diagnoza rozpoczyna się od badania
lekarskiego, analizy czynników ryzyka oraz występujących symptomów. Przerost bakteryjny jelit
moża rozpoznać poprzez kilka testów diagnostycznych:
● posiew aspiratu jelita czczego -
uważany za złoty standard w diagnostyce SIBO. Liczba kolonii w przypadku SIBO
to co najmniej 105 jednostek tworzących kolonie
[jtk] / ml. Minusem tego badania jest jego inwazyjność.
● wodorowo-metanowy test oddechowy -
nieinwazyjny test oddechowy z laktulozą (LBT) lub glukozą (GBT). Oddechowy test wodorowo-metanowy można wykonać w laboratoriach, jednak dostępność placówek, które go realizują wciąż jest niewielka. Dostępne są również testy SIBO z realizacją wysyłkową, do wykonania w domu, w których pacjent otrzymuje zestaw do realizacji badania wraz ze szczegółową instrukcją. Dostępne są również warianty testu zawierające szczegółowe wskazówki co do postępowania i leczenia, a także schemat suplementacji i przykładowy jadłospis. Oba testy są
często stosowane, głównie ze względu łatwość wykonania.
● testy laboratoryjne sprawdzające
poziom witamin i składników mineralnych - niedokrwistość, niski poziom witaminy B12 podwyższony poziom kwasu foliowego i witaminy K w surowicy mogą wskazywać
na SIBO.
● badanie kału np. MikroFloraScanPLUS pozwalające ocenić stan flory
bakteryjnej jelit.
Wodorowo-metanowy test SIBO - jak wykonać, jak się przygotować?
Drobnoustroje, które wchodzą w skład naszej mikrobioty jelitowej, rozkładają w procesie fermentacji dostarczane węglowodany, w efekcie tego rozkładu wytwarzany jest wodór. Fakt ten jest wykorzystywany w oddechowych testach na SIBO - testy sprawdzają ilość wodoru w wydychanym powietrzu przed i po podaniu laktulozy lub glukozy.
Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie do badania - test należy wykonać na czczo, przed wykonaniem testu nie wolno palić papierosów ani wykonywać nadmiernego wysiłku fizycznego. Istotne jest także czasowe wykluczenie niektórych lekarstw oraz odpowiednia dieta w dzień poprzedzający badanie.
SIBO - leczenie, probiotyki w walce z przerostem bakteryjnym jelit
Leczenie SIBO jest złożone i dopasowane
indywidualnie do pacjenta. Opiera się na złagodzeniu objawów, eliminacji przerostu bakteryjnego jelit oraz uzupełnieniu ewentualnych niedoborów
żywieniowych. W leczeniu często stosowana jest antybiotykoterapia ukierunkowana
na szczepy bakterii odpowiadające za przerost. Jednym z najczęściej stosowanych
antybiotyków jest rifaksymina, ze względu na szerokie spektrum działania, brak
wchłaniania oraz niewiele skutków ubocznych.
Jak przy każdej kuracji
antybiotykowej, również w tym przypadku należy zadbać o odbudowę prawidłowej
mikroflory jelitowej poprzez probiotykoterapię. Stosowanie preparatów
probiotycznych jest pomocne nie tylko w leczeniu, ale i w profilaktyce SIBO.
Potrzeba jednak więcej badań w tym zakresie.
Dieta w SIBO
U osób zmagających się z przerostem
bakteryjnym jelit z powodu zaburzeń wchłaniania może występować niedożywienie
oraz niedobór składników odżywczych: witaminy A, E, witaminy D oraz witaminy B12 i składników
mineralnych, głównie żelaza i wapnia. Jeśli występuje niedożywienie, należy
zadbać o uzupełnienie niedoborów oraz zwiększenie podaży kalorii. W zespole
przerostu bakteryjnego jelit zalecane jest ograniczenie podaży w diecie
węglowodanów prostych. Korzystna może być dieta LOW FODMAP zakładająca
ograniczenie produktów zawierających
fermentowane oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole.
U niektórych pacjentów z SIBO urazy błony
śluzowej powodują niedobory laktazy (enzymu rozkładającego laktozę), konieczne
może być wówczas wykluczenie z diety produktów zawierających laktozę.
Bibliografia:
- Losurdo G, Leandro G, Ierardi E, et al. Breath Tests for the Non-invasive Diagnosis of Small Intestinal Bacterial Overgrowth: A Systematic Review With Meta-analysis. Journal of Neurogastroenterology and Motility. 2020;26(1):16-28.
- Losurdo G., Salvatore D'Abramo F., Indellicati G., Lillo C., Ierardi E., Di Leo A., The Influence of Small Intestinal Bacterial Overgrowth in Digestive and Extra-Intestinal Disorders. International Journal of Molecular Science 2020;21(10):3531.
- Sachdev AH., Pimentel M., Gastrointestinal bacterial overgrowth: pathogenesis and clinical significance. Therapeutic Advances in Chronic Disease 2013;4(5):223-231.