IMO- co robić?
Z artykułu dowiesz się:
- IMO - czym jest ?
- IMO - jakie są objawy?
- Jak diagnozować i leczyć?
- Wpływ bakterii jelitowych na leczenie?
Sprawdź też
Data publikacji: 2024-04-19
Data aktualizacji: 2024-04-19
Przyczyny powstawania IMO
IMO jest spowodowane przerostem archeonów. Są to mikroorganizmy bardzo podobne do bakterii, jednak nie są nimi. Najliczniej występującym archeonem w jelitach jest M. smithii. Gdy te mikroorganizmy ulegną rozrostowi w jelitach to równolegle wzrasta również produkcja metanu. Jednak trzeba zwrócić uwagę, że rozrost metanogenów związany jest z przerostem bakterii w jelicie cienkim. Dlaczego? Ponieważ bakterie obecne w jelicie cienkim fermentują błonnik i złożone węglowodany, a produktem ubocznym tej fermentacji jest wodór (H2). Archeony natomiast żywią się wodorem, następnie wytwarzają metan. Jedynym źródłem wodoru w organizmie są bakterie. Dlatego pacjenci z IMO jednocześnie mają problem z przerostem bakterii (SIBO), który stale dostarcza pokarm dla archeonów w postaci wodoru.
Przyczynami występowania SIBO a poniekąd IMO będą:
1. Przewlekłe stosowanie leków z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP) [2,3].
2. Występowanie chorób autoimmunizacyjnych[4,5].
3. Zaburzenia pracy tarczycy [6].
4. Infekcja Helicobacter pylori.
5. Wady anatomiczne w obrębie jelit, np. przepukliny, niedomaganie zastawki krętniczo- kątniczej.
6. Operacje na jamie brzusznej, np. cięcie cesarskie u kobiet.
7. Stres.
2. Występowanie chorób autoimmunizacyjnych[4,5].
3. Zaburzenia pracy tarczycy [6].
4. Infekcja Helicobacter pylori.
5. Wady anatomiczne w obrębie jelit, np. przepukliny, niedomaganie zastawki krętniczo- kątniczej.
6. Operacje na jamie brzusznej, np. cięcie cesarskie u kobiet.
7. Stres.
Jakie mogą być objawy IMO?
Pacjenci z IMO cierpią na szereg różnych dolegliwości. Głównie doskwierają im
- zaparcia – metan spowalnia pasaż jelitowy i wydłuża czas przejścia pokarmu przezprzewód pokarmowy;
- wzdęcia i gazy – są to objawy, które często współwystępują z zaparciami.
Spowolniona perystaltyka sprawia, że gazy zostają uwięzione w jelitach i pojawia się
problem z ich eliminacją.
W jaki sposób poradzić sobie z IMO?
Stosuje się wielokierunkowe leczenie, którego podstawą jest antybiotykoterapia [8]. Można dodatkowo wspomóc się ziołami: olejek z oregano, berberyna, neem, allicyna i wiele innych [10]. W terapii IMO stosuje się również preparaty prokinetyczne, stymulujące działanie MMC (wędrującego kompleksu mioelektrycznego w jelitach) Dodatkowo warto wspomóc pacjenta w redukcji stresu, który bardzo oddziałuje na oś jelito-mózg i może bezpośrednio wpływać na pogorszenie objawów.
Dietoterapia
Dietoterapia jest bardzo ważnym elementem leczenia IMO. Bez niej leczenie nie daje
długoterminowych wymiernych rezultatów, a IMO ma tendencję do nawrotów.
Jest wiele różnych diet [8], których celem jest obniżenie fermentacji w jelitach.
długoterminowych wymiernych rezultatów, a IMO ma tendencję do nawrotów.
Jest wiele różnych diet [8], których celem jest obniżenie fermentacji w jelitach.
- Dieta Low FODMAP – najpopularniejsza dieta stosowana przy SIBO i IMO, eliminuje z jadłospisu węglowodany fermentujące. Mimo że dieta ta jest polecana w przypadku występowania IMO, to jednak jej skuteczność może różnić się osobniczo. Dlatego dodatkowo warto wykonać badanie mikrobioty KyberBiom. Dzięki któremu można ustalić, czy zastosowanie diety low FODMAP pozwoli złagodzić dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
- SIBO Specific Diet, czyli inaczej protokół dr Siebecker – dedykowana osobom z ciężkimi objawami SIBO i IMO.
- SCD, czyli dieta specyficznych węglowodanów. Jest rzadziej stosowana, jednak czasem sprawdza się u pacjentów z łagodnymi objawami SIBO, a także u osób z celiakią lub chorobą Leśniowskiego-Crohna. Z diety eliminuje się wszystkie węglowodany złożone – laktozę, sacharozę, skrobię, czyli wszelkie zboża, ziemniaki, słodkie ziemniaki (bataty).
Trzeba zaznaczyć, że żadna z tych diet nie może być stosowana dłużej niż 6–8 tygodni. Jeżeli objawy na to pozwalają i leczenie jest skuteczne, natychmiast należy przejść do kolejnego etapu, którym jest rozszerzanie diety i profilaktyka nawrotów.
Probiotyki
Należy pamiętać, że stosowanie niektórych probiotyków w przebiegu SIBO i IMO może
spowodować nasilenie objawów. Szczególnie należy zwrócić uwagę na probiotyki zawierających bakterie z rodzaju Lactobacillus. Za bezpieczniejsze uważa się stosowanie probiotyków zawierających Saccharomyces boulardii oraz bakterie z rodzaju Bifidobacterium. Zastosowanie probiotyków można rozważyć po przebytej antybiotykoterapii i konsultacji z lekarzem.
spowodować nasilenie objawów. Szczególnie należy zwrócić uwagę na probiotyki zawierających bakterie z rodzaju Lactobacillus. Za bezpieczniejsze uważa się stosowanie probiotyków zawierających Saccharomyces boulardii oraz bakterie z rodzaju Bifidobacterium. Zastosowanie probiotyków można rozważyć po przebytej antybiotykoterapii i konsultacji z lekarzem.
Podsumowanie
IMO to przerost archeonów w jelicie cienkim. Objawy IMO są szerokie i wykraczają poza przewód pokarmowy, jednak najbardziej typowymi są: wzdęcia, zaparcia, złe samopoczucie po jedzeniu, objawy niedoborowe. Diagnozowanie IMO polega na wykonaniu nieinwazyjnego oddechowego testu wodorowo-metanowego i pomiar gazów w wydychanym powietrzu przed
i po spożyciu substratu (zazwyczaj laktulozy). Leczenie jest kilkuetapowe, bazuje na antybiotykoterapii i dietoterapii.
i po spożyciu substratu (zazwyczaj laktulozy). Leczenie jest kilkuetapowe, bazuje na antybiotykoterapii i dietoterapii.
Bibliografia:
1. Takakura W., Pimentel M., Rao S. et al. A Single Fasting Exhaled Methane Level Correlates With Fecal Methanogen Load, Clinical Symptoms and Accurately Detects Intestinal Methanogen Overgrowth. Am J Gastroenterol, 2022 Mar 1, 117(3), 470–477. doi: 10.14309/ajg.0000000000001607. PMID: 35041624.
2. Lo W.K., Chan W.W. Proton pump inhibitor use and the risk of small intestinal bacterial overgrowth: a meta-analysis. Clin Gastroenterol Hepatol, 2013 May,11(5), 483–90. doi: 10.1016/j.cgh.2012.12.011. Epub 2012 Dec 24. PMID: 23270866.
3. Chen B., Kim J.J., Zhang Y. et al. Prevalence and predictors of small intestinal bacterial overgrowth in irritable bowel syndrome: a systematic review and meta- analysis. J Gastroenterol, 2018 Jul, 53(7), 807–818. doi: 10.1007/s00535-018-1476- 9. Epub 2018 May 14. PMID: 29761234.
4. Quigley E.M.M. The Spectrum of Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO). Curr Gastroenterol Rep, 2019 Jan 15, 21(1), 3. doi: 10.1007/s11894-019-0671-z. PMID: 30645678
5. Bures J., Cyrany J., Kohoutova D. et al. Small intestinal bacterial overgrowth syndrome. World J Gastroenterol, 2010 Jun 28, 16(24), 2978–90. doi: 10.3748/wjg.v16.i24.2978. PMID: 20572300; PMCID: PMC2890937.
2. Lo W.K., Chan W.W. Proton pump inhibitor use and the risk of small intestinal bacterial overgrowth: a meta-analysis. Clin Gastroenterol Hepatol, 2013 May,11(5), 483–90. doi: 10.1016/j.cgh.2012.12.011. Epub 2012 Dec 24. PMID: 23270866.
3. Chen B., Kim J.J., Zhang Y. et al. Prevalence and predictors of small intestinal bacterial overgrowth in irritable bowel syndrome: a systematic review and meta- analysis. J Gastroenterol, 2018 Jul, 53(7), 807–818. doi: 10.1007/s00535-018-1476- 9. Epub 2018 May 14. PMID: 29761234.
4. Quigley E.M.M. The Spectrum of Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO). Curr Gastroenterol Rep, 2019 Jan 15, 21(1), 3. doi: 10.1007/s11894-019-0671-z. PMID: 30645678
5. Bures J., Cyrany J., Kohoutova D. et al. Small intestinal bacterial overgrowth syndrome. World J Gastroenterol, 2010 Jun 28, 16(24), 2978–90. doi: 10.3748/wjg.v16.i24.2978. PMID: 20572300; PMCID: PMC2890937.
6. Konrad P., Chojnacki J., Kaczka A., Pawłowicz M. et al. Ocena czynności tarczycy u osób z zespołem przerostu bakteryjnego jelita cienkiego [Thyroid dysfunction in patients with small intestinal bacterial overgrowth]. Pol Merkur Lekarski, 2018 Jan 23, 44(259), 15–18. Polish. PMID: 29374417 Jan, 53(1), 27–36. doi: 10.1007/s00535- 017-1371-9. Epub 2017 Aug 2. PMID: 28770351.
7. Rezaie A., Buresi M., Lembo A. et al. Hydrogen and Methane-Based Breath Testing in Gastrointestinal Disorders: The North American Consensus. Am J Gastroenterol. 2017 May, 112(5), 775–784. doi: 10.1038/ajg.2017.46. Epub 2017 Mar 21. PMID: 28323273; PMCID: PMC5418558.
8. Shah S.C., Day L.W., Somsouk M. et al. Meta-analysis: antibiotic therapy for small intestinal bacterial overgrowth. Aliment Pharmacol Ther, 2013 Oct, 38(8), 925–34. doi: 10.1111/apt.12479. Epub 2013 Sep 4. PMID: 24004101; PMCID: PMC3819138.
9. Pimentel M., Saad R.J., Long M.D. et al. ACG Clinical Guideline: Small Intestinal Bacterial Overgrowth. Am J Gastroenterol, 2020 Feb, 115(2), 165–178. doi: 10.14309/ajg.0000000000000501. PMID: 32023228.
10. Chedid V., Dhalla S., Clarke J.O. et al. Herbal therapy is equivalent to rifaximin for the treatment of small intestinal bacterial overgrowth. Glob Adv Health Med, 2014 May,
3(3), 16–24. doi: 10.7453/gahmj.2014.019. PMID: 24891990; PMCID: PMC4030608.
7. Rezaie A., Buresi M., Lembo A. et al. Hydrogen and Methane-Based Breath Testing in Gastrointestinal Disorders: The North American Consensus. Am J Gastroenterol. 2017 May, 112(5), 775–784. doi: 10.1038/ajg.2017.46. Epub 2017 Mar 21. PMID: 28323273; PMCID: PMC5418558.
8. Shah S.C., Day L.W., Somsouk M. et al. Meta-analysis: antibiotic therapy for small intestinal bacterial overgrowth. Aliment Pharmacol Ther, 2013 Oct, 38(8), 925–34. doi: 10.1111/apt.12479. Epub 2013 Sep 4. PMID: 24004101; PMCID: PMC3819138.
9. Pimentel M., Saad R.J., Long M.D. et al. ACG Clinical Guideline: Small Intestinal Bacterial Overgrowth. Am J Gastroenterol, 2020 Feb, 115(2), 165–178. doi: 10.14309/ajg.0000000000000501. PMID: 32023228.
10. Chedid V., Dhalla S., Clarke J.O. et al. Herbal therapy is equivalent to rifaximin for the treatment of small intestinal bacterial overgrowth. Glob Adv Health Med, 2014 May,
3(3), 16–24. doi: 10.7453/gahmj.2014.019. PMID: 24891990; PMCID: PMC4030608.
To badanie będzie pomocne:
Mikrobiota jelit Complete - kompleksowe badanie mikroflory jelitowej, realizacja wysyłkowa
Cena online:
997.00 zł
Technologia badania:Ilościowy posiew mikrobiologiczny, Real-Time PCR
Czas oczekiwania na wynik:do 15 dni roboczych od otrzymania próbki przez laboratorium
