Zdrowegeny.pl Logo

Koszyk

Przywry — rodzaje, diagnostyka i leczenie

Przywry — rodzaje, diagnostyka i leczenie

5.0
Ocena klientów: 6 ocen

Z artykułu dowiesz się:

  • Przywry - czym są?
  • Przywry - rodzaje
  • Przywry - jak dochodzi do zarażenia?
  • Diagnostyka i leczenie przywr
  • Profilaktyka


Sprawdź też

Data publikacji: 2024-10-24

Data aktualizacji: 2024-10-24

Przywry — czym są?

Przywry to pasożyty należące do typu płazińców, które infekują zarówno zwierzęta, jak i ludzi. Są to organizmy o złożonym cyklu życiowym, obejmującym kilka stadiów rozwojowych, z których każde wymaga obecności żywiciela pośredniego oraz ostatecznego. Przywry to pasożyty, które najczęściej atakują przewód pokarmowy, wątrobę, jelita, oraz krew swoich żywicieli. Są to organizmy hermafrodytyczne, co oznacza, że posiadają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze. Ich charakterystycznym elementem budowy są przyssawki, za pomocą których przywierają do tkanek żywiciela.

Przywry — rodzaje

Przywra wątrobowa (Fasciola hepatica) 

Przywra wątrobowa to jeden z najczęściej spotykanych gatunków przywr, który pasożytuje na ssakach, w tym także na człowieku. Wywołuje chorobę znaną jako fascioloza. Cykl życia tej przywry obejmuje żywicieli pośrednich, którymi najczęściej są ślimaki wodne. Po spożyciu skażonej wody lub roślin wodnych człowiek może zostać zainfekowany.
Młode przywry mogą wnikać do naczyń krwionośnych układu wrotnego i wraz z krwią docierać do wątroby, gdzie przenikają przez miąższ narządu do przewodów żółciowych. Okres prepatentny trwa od 2,5 do 3 miesięcy. Przy masowej inwazji następuje zaczopowanie przewodów żółciowych przez masy pasożytów. W przewodach tych powstają stany zapalne, a uszkodzenie tkanek przez wędrujące motylice powoduje krwotoki. Młode motylice wędrując przenoszą na swym ciele różne drobnoustroje, które mogą spowodować ropnie w wątrobie, a nawet ogólne bakteryjne zakażenie krwi. Wydzielane przez motylice produkty przemiany materii zatruwają ustrój żywiciela. Na skutek rozrostu tkanki łącznej międzyzrazikowej dochodzi do marskości wątroby. W ścianach przewodów żółciowych odkładają się również sole fosforanowe, wapniowe i magnezowe.

Objawy zakażenia:
  • Gorączka;
  • bóle brzucha;
  • powiększenie wątroby.
Przywra krwi (Schistosoma haematobium)
gatunek płazińca, którego żywicielem ostatecznym jest zazwyczaj człowiek. Schistosomy są przywrami pasożytującymi w naczyniach krwionośnych. Wywołują chorobę zwaną schistosomatozą (bilharcjoza), która jest szczególnie powszechna w Afryce, Ameryce Południowej i niektórych częściach Azji. Larwy schistosom przenikają przez skórę, gdy ludzie mają kontakt z zainfekowaną wodą. W ludzkim ciele dorosłe przywry osiedlają się w naczyniach krwionośnych wokół pęcherza moczowego lub jelit. W organizmie człowieka pasożyt dożywa od 5 do 18 lat.

Objawy zakażenia:
  • Krwiomocz (krew w moczu);
  • bóle brzucha;
  • osłabienie
Przywra jelitowa ( Fasciolopsis buski)
 to pasożyt należący do grupy trematodów, który atakuje układ pokarmowy, a dokładniej jelita człowieka i niektórych zwierząt. Jest jednym z największych pasożytów z rodzaju przywr, osiągając długość do 7,5 cm i szerokość do 2 cm. Przywra jelitowa jest szczególnie powszechna w krajach Azji Południowo-Wschodniej, takich jak Chiny, Tajwan, Wietnam, Indie i Tajlandia, gdzie występuje głównie w rejonach o wilgotnym klimacie.

Objawy zakażenia:
  • bóle brzucha;
  • krwawa bądź wodnista biegunka;
  • nudności i wymioty;
  • spadek masy ciała;
  • osłabienie;
  • wzdęcia;
  • uczucie pełności;
  • niedożywienie i anemia w przypadku przewlekłego zakażenia;
  • w rzadkich przypadkach silna inwazja przywrami jelitowymi może prowadzić do perforacji jelita lub niedrożności przewodu pokarmowego.
Przywra chińska ( Clonorchis sinensis)
Przywra chińska atakuje głównie wątrobę i drogi żółciowe. Jest to pasożyt, który rozprzestrzenia się przez spożycie surowych lub niedogotowanych ryb słodkowodnych. Najczęściej występuje w Azji, szczególnie w Chinach, Wietnamie i Korei. Clonorchis sinensis wywołuje chorobę zwaną klonorchozą.
Objawy zakażenia:
  • Bóle brzucha;
  • problemy trawienne;
  • ryzyko rozwoju raka wątrobowokomórkowego
Przywra kocia - (Opisthorchis viverrini)
Przywra kocia jest blisko spokrewniona z przywrą chińską, jednak jest szczególnie rozpowszechniona w południowo-wschodniej Azji, zwłaszcza w Tajlandii, Laosie i Kambodży. Zarażenie tym pasożytem również następuje poprzez spożycie surowych ryb słodkowodnych.

Objawy zakażenia:
  • Bóle w nadbrzuszu;
  • przewlekłe zapalenie dróg żółciowych;
  • ryzyko rozwoju raka przewodów żółciowych.

Cykl życia przywr

Cykl życiowy większości przywr obejmuje kilka etapów:
1. Jaja – wydalane przez żywiciela ostatecznego (np. człowieka lub ssaka) z kałem lub moczem.
2. Miracidium – larwa, która rozwija się w wodzie i infekuje żywiciela pośredniego (najczęściej ślimaka).
3. Sporocysta i redia – stadia larwalne rozwijające się w ślimaku.
4. Cerkaria – kolejna larwa, która opuszcza ślimaka i aktywnie szuka nowego żywiciela, którym może być człowiek lub inne zwierzę.
5. Metacerkaria – stadium inwazyjne, które zaraża żywiciela ostatecznego, rozwijając się w dorosłego pasożyta.

Przywry — diagnostyka

Diagnostyka zakażenia przywrą jelitową, opiera się głównie na:

  • Badaniach kału, w których poszukuje się obecności jaj pasożyta;
  • badania moczu i kału wykonywane metodą molekularną Real-Time PCR, która charakteryzuje się bardzo wysoką czułością i specyficznością;
  • w niektórych przypadkach pomocne mogą być badania serologiczne, które wykrywają obecność przeciwciał przeciwko pasożytom.

Przywry — leczenie

Leczenie zakażenia przywrą jelitową polega na:
  • podawaniu leków przeciwpasożytniczych takich jak np. prazykwantel. Jest to lek skuteczny przeciwko większości przywr, w tym Fasciolopsis buski;
  • w przypadku ciężkich objawów mogą być potrzebne środki przeciwbólowe, nawodnienie oraz suplementacja niedoborów składników odżywczych.

Zapobieganie zakażeniu

  • Najważniejsze środki zapobiegawcze to:
  • unikanie spożywania surowych lub niedogotowanych roślin wodnych, zwłaszcza w regionach, gdzie przywry jelitowe są endemiczne;
  • picie przegotowanej wody, szczególnie w rejonach o niskiej higienie sanitarnej;
  • dbałość o higienę osobistą i odpowiednie mycie rąk przed jedzeniem.

Bibliografia

1. Aleksander W., Emiaszkiewicz D. (2005). Helminty i wywołane przez nie helmintozy dzikich przeżuwaczy. Kosmos — problemy nauk biologicznych. Polskie towarzystwo przyrodników im Kopernika. Vol. 266, Nr 1, s. 61-71.
2. Rogalska M. Faciola hepatica (motylica wątrobowa) i Clonorchis sinensis. Przyczyny zakażenia, objawy, leczenie. Medycyna praktyczna. Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku. Aktualizacja: lek. Wiercińska M.
3. Rogaska M. Przywrzyce jelitowe. Medycyna praktyczna. Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku.

To badanie będzie pomocne:

Pakiet badań na pasożyty – przywry, realizacja wysyłkowa

Cena online:

329.00 
Technologia badania:Real-time PCR

Czas oczekiwania na wynik:do 7 dni roboczych od dostarczenia próbki do laboratorium

Ważność kodu:
12 miesięcy, do wykorzystania w całej Polsce
Opinie klientów - Zdrowegeny.pl

© 2024 Zdrowegeny.pl

powered by greenlogic