Niedosłuch przewodzeniowy — przyczyny, objawy, leczenie, czynnik genetyczny
Z artykułu dowiesz się:
- Niedosłuch przewodzeniowy — czym jest?
- Niedosłuch przewodzeniowy — objawy
- Niedosłuch przewodzeniowy a odbiorczy — czym się różnią?
- Diagnostyka i leczenie
Sprawdź też
Data publikacji: 2024-06-25
Data aktualizacji: 2024-06-25
Niedosłuch przewodzeniowy — Czym jest?
Niedosłuch przewodzeniowy, jest zaburzeniem słuchu wynikającym z nieprawidłowości w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego. Dźwięki nie są właściwie przenoszone od małżowiny usznej do ucha wewnętrznego. Może to doprowadzić do mocnego osłabienia słuchu.
Niedosłuch przewodzeniowy — przyczyny powstawania
Niedosłuch przewodzeniowy powstaje w przebiegu wszelkiego rodzaju uszkodzeń mechnicznych,oraz zmian chorobowych zlokalizowanych w aparacie przewodzącym dźwięki z otoczenia do receptora słuchowego.
Możliwe przyczyny niedosłuchu to:
- Mechaniczne uszkodzenie kosteczek słuchowych;
- zwyrodnienie kosteczek;
- choroby zapalne uszu, głównie zapalenie ucha środkowego (ostre, przewlekłe lub wysiękowe);
- zapalenie ucha zewnętrznego;
- perforacja błony bębenkowej, która może wynikać z przebytej infekcji lub z urazu;
- nowotwory.
Niedosłuch przewodzeniowy — objawy
- przytłumione lub zniekształcone słyszenie dźwięków;
- problemy z prawidłowym rozumieniem mowy;
- szumy uszne;
- trudności z rozpoznaniem wysokich dźwięków (np. śpiew ptaków itp.);
- ból bądź dyskomfort uszu;
- uczucie zatkanego ucha;
- wycieki uszne w przebiegu przewlekłego zapalenia ucha środkowego.
Niedosłuch przewodzeniowy a odbiorczy — czym się różnią?
Niedosłuch przewodzeniowy — wynika z zaburzeń na drodze przewodzenia dźwięku z powietrza przez przewód słuchowy zewnętrzny, błonę bębenkową i kosteczki słuchowe aż do ślimaka.
Niedosłuch odbiorczy — charakteryzuje się uszkodzeniem komórek słuchowych w uchu wewnętrznym (w ślimaku). Występuje głównie u osób starszych. Charakteryzuje się obniżeniem progu słyszenia w paśmie wysokich częstotliwości, co powoduje w konsekwencji narastające problemy ze zrozumieniem mowy głównie w głośnym otoczeniu.
Niedosłuch odbiorczy — charakteryzuje się uszkodzeniem komórek słuchowych w uchu wewnętrznym (w ślimaku). Występuje głównie u osób starszych. Charakteryzuje się obniżeniem progu słyszenia w paśmie wysokich częstotliwości, co powoduje w konsekwencji narastające problemy ze zrozumieniem mowy głównie w głośnym otoczeniu.
Niedosłuch przewodzeniowy — diagnostyka
W celu zdiagnozowania problemów ze słuchem warto udać do specjalisty laryngologa, który przeprowadzi z pacjentem szczegółowy wywiad medyczny, oraz skieruje na odpowiednie
badania takie jak:
- Audiometrię tonalną;
- audiometrię słowną;
- audiometrię impedancyjną;
- otoemisję akustyczną;
- badanie ABR;
- test drożności trąbek słuchowych.
Dokładny wywiad medyczny, oraz badania pozwolą na postawienie diagnozy, która umożliwi podjęcie skutecznego leczenia.
Niedosłuch przewodzeniowy — leczenie
Istnieje kilka metod leczenia niedosłuchu przewodzeniowego.
Leczenie może polegać na:
Leczenie może polegać na:
- podawaniu leków w przypadku zapalenia wysiękowego ostrego lub przewlekłego ucha środkowego bądź zewnętrznego;
- korekcji słuchu za pomocą aparatu słuchowego;
- zabiegu ambulatoryjnym – jeśli kanał słuchowy został zatkany przez korek woskowy lub ciało obce niewielkich rozmiarów;
- interwencji chirurgicznej – w przypadku obecności w kanale słuchowym ciała obcego, mechanicznych urazów ucha lub głowy bądź też w przypadku nowotworów.
Zburznia słuchu a czynnik genetyczny
Szacuje się, że uwarunkowania genetyczne są przyczyną około 30% przypadków zaburzeń słuchu u dorosłych oraz około 60% przypadków zaburzeń słuchu u dzieci. Ze względu na stopień ubytku słuchu, niedosłuch może być klasyfikowany jako lekki, umiarkowany, ciężki i głęboki (głuchota). Warto jest wykonać kompleksowe badania genetyczne w kierunku zaburzeń słuchu w celu sprawdzenia, czy w materiale genetycznym pacjenta obecne są mutacje związane z występowaniem problemów ze słuchem.
Bibliografia:
1. Mielcarek-Kuchta D., Waśniewska E., Obrębowska-Karsznia Z., Łączkowska-Przybylska J., Szyfter W. (2006). Leczenie niedosłuchów przewodzeniowych. Postępy w chirurgii głowy i szyi.
Nr 1, s. 36–45.
2. Pietrzak N., Jankowska K., Rosiak O., Konopka W. (2023).Atrofia odnogi długiej kowadełka o nieznanej przyczynie – rzadka przyczyna nabytego niedosłuchu przewodzeniowego. Opis klinicznego przypadku oraz przegląd literatury
POL. OTORHINO REV. Vol. 12, Nr 3, s. 31-37.
3. Szyfter W., Gawęcki W., Bartochowska A.,Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M. (2021) Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje. OTOLARYNGOL POL. Vol. 75, Nr 1, s. 1- 6.
Nr 1, s. 36–45.
2. Pietrzak N., Jankowska K., Rosiak O., Konopka W. (2023).Atrofia odnogi długiej kowadełka o nieznanej przyczynie – rzadka przyczyna nabytego niedosłuchu przewodzeniowego. Opis klinicznego przypadku oraz przegląd literatury
POL. OTORHINO REV. Vol. 12, Nr 3, s. 31-37.
3. Szyfter W., Gawęcki W., Bartochowska A.,Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M. (2021) Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje. OTOLARYNGOL POL. Vol. 75, Nr 1, s. 1- 6.
Autor merytoryczny: Karolina Pasterz, specjalista portalu Zdrowegeny.pl
To badanie będzie pomocne:
Dostępne testy
Test SANCO - badanie całogenomowe
1980.00 zł