Kiedy zrobić badanie na choroby weneryczne?

3.90

Ocena użytkowników: 81 ocen

Jakie są skutki niewykrytej i nieleczonej choroby wenerycznej?

W Polsce, w ciągu ostatnich lat liczba diagnozowanych rocznie przypadków chorób wenerycznych wzrosła o około 30%. Specjaliści wskazują jednak, że w rzeczywistości osób zakażonych jest o wiele więcej - wiele schorzeń przenoszonych drogą płciową rozwija się nie powodując specyficznych objawów przez długi czas, przez co osoby chore nawet nie podejrzewają u siebie żadnej infekcji.

Wśród najpowszechniej występujących chorób wenerycznych wyróżnia się między innymi kiłę i chlamydiozę. Kiła wywoływana jest przez bakterię Treponema pallidum i przebiega w kilku fazach - pierwotnej, wtórnej, utajonej i późnej. Objawy kiły pierwotnej pojawiają się po 2-3 tygodniach od momentu zakażenia i polegają na tworzeniu się w zainfekowanych miejscach niebolesnych owrzodzeń, które zanikają samoistnie w ciągu kilkunastu dni.

Faza wtórna kiły ujawnia się po około 3 miesiącach od infekcji i objawia się ona powiększeniem węzłów chłonnych, bólami gardła i głowy, a także występowaniem kłykcin płaskich. Choroba niewyleczona na tym etapie przechodzi w fazę utajoną, w trakcie której nie występują żadne objawy kiły, bakteria jednak ciągle egzystuje i namnaża się w organizmie. Faza późna jest ostatnim i najgroźniejszym etapem choroby, który ujawnia się zwykle po kilkunastu latach od infekcji pierwotnej.

W przebiegu kiły późnej pojawiają się takie objawy jak guzkowate zmiany skórne, upośledzenie pamięci, zmiany osobowości, zaburzenia mowy, a także uszkodzenie takich narządów jak narząd wzroku, wątroba czy serce, co może doprowadzić do zgonu pacjenta.Z kolei w przypadku chlamydiozy (która wywoływana jest przez zakażenie bakterią Chlamydia Trachomatis) u 75% zakażonych kobiet i 50% zakażonych mężczyzn nie występują żadne symptomy.

U pozostałych chorych pojawiają się natomiast takie dolegliwości jak częstomocz, bóle podbrzusza, upławy, krwawienie międzymiesiączkowe, gorączka, bóle w okolicy lędźwiowej, uczucie pieczenia podczas oddawania moczu, ból podczas stosunku seksualnego. Do najpoważniejszych skutków niewykrytej i nieleczonej chlamydiozy zalicza się natomiast niepłodność (męską oraz żeńską), podwyższone ryzyko nawracających poronień i ciąży pozamacicznej, a także obniżenie odporności, uszkodzenie układu nerwowego czy zapalenia i bóle stawów.

Bardzo niebezpieczną infekcją przenoszoną drogą płciową jest także zakażenie wirusem HIV, czyli ludzkim wirusem niedoboru odporności. Infekcja ta przebiega bezobjawowo przez około 10 lat (u niektórych osób po 3-6 tygodniach od zakażenia mogą pojawić się symptomy grypopodobne), stopniowo uszkadzając układ odpornościowy.

Niewykryta i nieleczona infekcja HIV prowadzi do AIDS (zespołu nabytego niedoboru odporności) - w jego przebiegu istnieje bardzo duże ryzyko rozwoju takich schorzeń jak gruźlica, nawracające zapalenia płuc, kandydoza, przewlekłe owrzodzenia skóry czy nowotwory złośliwe (mięsak Kaposiego, chłoniaki). Mniejsze bądź całkowicie zerowe ryzyko zakażenia HIV mają osoby, które posiadają gen oporności na tego wirusa.Kiedy wykonać badanie w kierunku choroby wenerycznej?

Chorobą weneryczną zarazić się można poprzez stosunek seksualny (waginalny, oralny, analny) - specjaliści wskazują, że badania te co najmniej raz w roku powinny wykonywać wszystkie osoby aktywne seksualnie. Testom w kierunku chorób wenerycznych koniecznie powinni poddać się wszyscy, którzy mieli kontakty seksualne z osobą o niepewnym stanie zdrowia lub z osobą, u której potwierdzono już nosicielstwo danego wirusa/bakterii. Zaleca się także, aby testy na choroby weneryczne obowiązkowo wykonały też wszystkie kobiety ciężarne lub planujące ciążę.

Istnieje kilka rodzajów testów przyczyniających się do wykrycia choroby wenerycznej - najpopularniejsze z nich to testy serologiczne z próbki krwi pacjenta (można je wykonać anonimowo nawet bez wychodzenia z domu). Badania serologiczne są proste i pozwalają na wykrycie przeciwciał, które nasz układ immunologiczny wytwarza przeciwko danemu patogenowi.

W przypadku badań serologicznych ogromne znaczenie ma moment wykonania testu - aby wynik był wiarygodny i dana infekcja mogła zostać wykryta, organizm musi mieć czas do wytworzenia wystarczającej ilości przeciwciał.

Aby prawidłowo wykryć kiłę należy odczekać (ważne jest również, aby w tym czasie powstrzymać się od kontaktów seksualnych) co najmniej 4 tygodnie od momentu potencjalnego zakażenia, aby poprawnie wykryć chlamydiozę - 6 tygodni. W przypadku wirusa HIV zaleca się natomiast odczekanie co najmniej 12 tygodni od niebezpiecznej sytuacji.