Pakiet badań wenerycznych z moczu

Badamy obecność DNA 7 patogenów, met. PCR

Badana jest obecność w próbce moczu Pacjenta materiału genetycznego następujących patogenów: 

• Chlamydia trachomatis
• Neisseria gonorrhoeae
• Mycoplasma genitalium
• Mycoplasma hominis
• Ureaplasma urealyticum
• Ureaplasma parvum
• Trichomonas vaginalis

Badane choroby:

• CHLAMYDIOZA - to jedna z najczęstszych chorób wenerycznych, wywoływana jest przez bakterię Chlamydia trachomatis. Chlamydioza powoduje objawy u ok. 25% zakażonych, przez co bardzo trudno ją zdiagnozować. Może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak trudności z poczęciem dziecka
• RZEŻĄCZKA - to choroba wywoływana przez zakażenie bakteryjne dwoinką rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Objawia się m.in. pieczeniem i bólem podczas oddawania moczu, ropną wydzieliną, stanem zapalnym układu moczowego. Rzeżączka zwiększa ryzyko ciąży pozamacicznej i może prowadzić do niepłodności
• RZĘSISTKOWICA - to choroba pasożytnicza, wywoływana przez rzęsistka pochwowego (Trichomonas vaginalis). Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Wśród objawów choroby u kobiet wymienia się upławy o nieprzyjemnym zapachu , swędzenie, ból podczas oddawania moczu, ból podczas stosunku seksualnego. U mężczyzn najczęściej przebiega bezobjawowo
• ZAKAŻENIE MYKOPLAZMAMI PŁCIOWYMI - do mykoplazm płciowych zalicza się takie bakterie jak Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum czy Ureaplasma parvum. Przebieg zakażenia jest często bezobjawowy, a konsekwencją braku leczenia choroby może być bezpłodność

Chlamydioza zwykle przebiega bezobjawowo, co znacznie utrudnia prawidłową diagnostykę

• Chlamydioza to bardzo częsta choroba przenoszona drogą płciową – szacuje się, że nosicielami bakterii Chlamydia trachomatis jest 10% osób mieszkających w krajach rozwiniętych. Najczęściej chorobę diagnozuje się u osób pomiędzy 15. a 25. rokiem życia.
• Oprócz kontaktów seksualnych, bakterią można zarazić się poprzez korzystanie z tych samych przyborów higienicznych czy ręczników co osoba chora , a także poprzez kąpiel w zainfekowanej wodzie (do zarażenia się w ten sposób dochodzi jednak znacznie rzadziej). Chlamydia trachomatis może zostać również przekazana dziecku podczas porodu – skutkuje to poważnymi powikłaniami u dziecka, takimi jak zapalenie płuc, zapalenie spojówek czy zapalenie gałki ocznej.
• W większości przypadków, chlamydioza ma przebieg bezobjawowy – u niektórych chorych mogą wystąpić jednak takie dolegliwości jak: u kobiet ból podczas oddawania moczu, ropne upławy, krwawienia międzymiesiączkowe, bóle podbrzusza, ból podczas stosunku seksualnego. U mężczyzn natomiast może pojawić się sączenie ropnej wydzieliny z cewki moczowej, obrzęk i ból jąder, a także ból, świąd czy uczucie pieczenia podczas oddawania moczu.
• Nieleczona chlamydioza skutkuje zapaleniem błony śluzowej macicy, jajowodów, jajników, bólami stawów, reaktywnym zapaleniem stawów, spadkiem odporności, zmianami w układzie nerwowym, a także niepłodnością (często zakażenie wykrywa się u osób bezskutecznie starających się o dziecko).
• W leczeniu chlamydiozy stosuje się antybiotykoterapię.

Rzeżączka – wszystko, co musisz wiedzieć

• Rzeżączka to schorzenie przenoszone zdecydowanie najczęściej poprzez kontakty seksualne, bakterią Neisseria gonorrhoeae można jednak zarazić się również poprzez używanie takich samych przedmiotów do higieny codziennej co osoba zakażona.
• Rzeżączką zarazić się może również dziecko od chorej matki podczas porodu – skutkuje to rozwojem u dziecka zapalenia spojówek i może przyczynić się do trwałego uszkodzenia (a nawet utraty) jego wzroku.
• U chorych kobiet najczęściej pojawiają się takie objawy jak upławy, zaburzenia miesiączkowania, bóle podbrzusza czy ból podczas stosunku seksualnego, u mężczyzn natomiast stwierdza się wyciek z cewki moczowej ropnej wydzieliny, a także pieczenie i ból przy oddawaniu mocz. U ok. 10% chorych zakażenie przebiega bezobjawowo.
• Rzeżączkę skutecznie leczy się przy pomocy antybiotyków – wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie jest bardzo istotne, ponieważ nieleczona choroba skutkuje zapaleniem jajowodów, zapaleniem najądrzy, niepłodnością czy zapaleniem stawów.

Mykoplazmy płciowe – bakterie, prowadzące do zakażeń dróg moczowo płciowych

• Mykoplazmy to bakterie nieposiadające ściany komórkowej – zalicza się do nich takie bakterie jak Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Ureaplasma parvum czy Ureaplasma urealyticum. Zarazić się nimi można przez kontakty seksualne, istnieje również ryzyko transmisji patogenu na dziecko od chorej ciężarnej.
• Zakażenia mykoplazmami płciowymi najczęściej przebiegają bezobjawowo – u niektórych kobiet mogą pojawić się upławy, zaburzenia miesiączkowania, bóle podbrzusza, częste oddawanie moczu, ból przy oddawaniu moczu czy ból podczas stosunku seksualnego. U mężczyzn natomiast stwierdza się wyciek wydzieliny z cewki moczowej, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, uczucie szczypania czy pieczenia w cewce moczowej.
• Nieleczone infekcje niosą ze sobą wiele powikłań zdrowotnych – prowadzą do zapaleń narządów miednicy mniejszej u kobiet, do zapalenia gruczołu krokowego i najądrzy u mężczyzn. Ponadto, powodują niepłodność u obu płci, zwiększają także ryzyko ciąży pozamacicznej i przedwczesnego porodu.
• Leczenie zakażenia mykoplazmami płciowymi polega na stosowaniu odpowiednich antybiotyków.

Na czym polega rzęsistkowica?

• Rzęsistkowica to choroba pasożytnicza wywoływana przez rzęsistka pochwowego i przenoszona głównie drogą płciową – możliwe jest jednak zakażenie przez korzystanie z tych samych przyborów higienicznych co osoba zakażona. Rzęsistkowicę częściej diagnozuje się u kobiet niż u mężczyzn.
• U chorych kobiet występują takie objawy jak upławy o nieprzyjemnym zapachu, świąd, pieczenie i ból w okolicy krocza, bóle w podbrzuszu czy bolesne parcie na mocz. U mężczyzn natomiast obserwuje się sączenie śluzowo-ropnej wydzieliny z cewki moczowej czy pieczenie podczas oddawania moczu. Choroba może również przebiegać bezobjawowo (zwłaszcza u mężczyzn).
• Nieleczona rzęsistkowica skutkuje większym ryzykiem ciąży pozamacicznej i trudności z zajściem w ciążę. Leczenie rzęsistkowicy polega natomiast na przyjmowaniu odpowiednich leków – zalicza się do nich np. metronidazol.

Jakie są wskazania do wykonania badania?

• AKTYWNOŚĆ SEKSUALNA - schorzenia przenoszone drogą płciową to zagrożenie dla wszystkich osób aktywnych seksualnie, które nie mają stuprocentowej pewności, że ich partner seksualny jest zdrowy. Test ten zalecany jest więc wszystkim, którzy mieli kontakt seksualny z kimś o niepewnym stanie zdrowia
• CZĘSTA ZMIANA PARTNERÓW SEKSUALNYCH / RYZYKOWNE ZACHOWANIA SEKSUALNE - ryzyko zarażenia się rośnie w przypadku częstej zmiany partnerów seksualnych oraz niestosowania zabezpieczenia w postaci prezerwatywy
• U PARTNERA SEKSUALNEGO POTWIERDZONO DANĄ CHOROBĘ WENERYCZNĄ - jeżeli u partnera seksualnego zdiagnozowano chorobę weneryczną, konieczne jest zrobienie badań w tym samym kierunku ze względu na bardzo duże ryzyko występowania tego schorzenia również u nas
• WYSTĘPOWANIE NIEPOKOJĄCYCH OBJAWÓW - choroby weneryczne często mają przebieg bezobjawowy, jednak u niektórych chorych mogą występować takie dolegliwości jak stan zapalny układu moczowego, ból i pieczenie podczas oddawania moczu, krwawienia pomiędzy miesiączkami, upławy, wyciek ropnej wydzieliny czy ból podczas stosunku seksualnego
• CIĄŻA LUB PLANOWANIE CIĄŻY / TRUDNOŚCI Z POCZĘCIEM DZIECKA - badanie pod kątem chorób wenerycznych należy przeprowadzić w przypadku planowania potomstwa oraz gdy występują trudności z poczęciem dziecka. Problemy te mogą być skutkiem danej choroby wenerycznej, ponadto chorobotwórcze patogeny mogą zostać przekazane dziecku i doprowadzić do zaburzeń również u niego

Co zyskasz dzięki wykonaniu badania w kierunku chorób wenerycznych?

• Badanie w kierunku chorób wenerycznych pozwala na sprawdzenie, czy w naszym organizmie obecne są bakterie/pasożyty – dzięki temu można postawić prawidłową diagnozę i wdrożyć odpowiednie leczenie.
• Odpowiednia terapia chorób przenoszonych drogą płciową pozwala na całkowite ich wyleczenie, a tym samym zapobiega występowaniu groźnych powikłań, takich jak niepłodność.
• Badania pod kątem chorób genetycznych to także wiele korzyści dla osób planujących potomstwo – dzięki ich wykryciu i wyleczeniu szansa na zajście w ciążę, utrzymanie jej i urodzenie zdrowego dziecka znacznie się zwiększy.

Jak wykonać badanie pod kątem chorób wenerycznych z moczu?

• Aby wykonać badanie w kierunku chorób wenerycznych z moczu, należy zamówić je przez stronę internetową – natychmiast po zamówieniu badania, każdy pacjent otrzymuje wiadomość SMS z unikalnym numerem swojego testu.
• Z numerem tym należy udać się do dowolnego punktu pobrań (z 600 dostępnych w całym kraju). Oprócz numeru badania, do punktu pobrań należy przynieść próbkę moczu pobranego do jałowego pojemnika na mocz (pojemnik ten należy zakupić wcześniej w aptece).
• Wymagana ilość pobranego moczu to: 20-30 ml porannego moczu z pierwszego strumienia! Mocz należy dostarczyć do punktu pobrań maksymalnie do 3 godzin od pobrania. Wynik przeprowadzonej analizy zostanie udostępniony Pacjentowi online, można odebrać go również w punkcie pobrań.
• Do pobrania moczu należy się odpowiednio przygotować:
  • u pacjentek próbki moczu nie należy pobierać w okresie krwawienia miesiączkowego;
  • przez okres 24 godzin przed pobraniem należy zrezygnować ze współżycia płciowego oraz ograniczyć zabiegi higieniczno -pielęgnacyjne okolicy narządów płciowych;
  • w przypadku mężczyzn należy zachować 24 godzinną przerwę w wytryskach nasienia;
  • przez okres 48 godzin przed pobraniem nie należy stosować żadnych leków dopochwowych lub maści zewnętrznych;
  • zachować 7 dni przerwy po leczeniu środkami przeciwdrobnoustrojowymi;
  • zachować 1 dzień przerwy po badaniu ginekologicznym czy USG ginekologicznym.