Pakiet badań wenerycznych - realizacja wysyłkowa

W ramach tego pakietu badamy:

• Poziom przeciwciał IgG specyficznych dla Chlamydia trachomatis - Przeciwciała IgG specyficzne dla tej bakterii są rozpowszechnione wśród osób aktywnych seksualnie i świadczą o zakażeniu, do którego doszło w przeszłości. Badanie poziomu przeciwciał należy wykonywać najwcześniej po 6 tygodniach od potencjalnego zakażenia
• Odczyn Wassermanna (WR) - WR to badanie serologiczne wykonywane w celu sprawdzenia, czy w surowicy krwi obecne są przeciwciała skierowane przeciwko Treponema pallidum. Wynik dodatni badania WR świadczy o toczącym się procesie chorobowym. Badanie WR należy wykonywać najwcześniej po 4 tygodniach od potencjalnego zakażenia
• Poziom przeciwciał IgG specyficznych dla wirusa HSV - Analiza poziomu przeciwciał IgG w surowicy krwi pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia wirusem HSV w przeszłości - badanie to należy wykonywać najwcześniej po 6 tygodniach od potencjalnego zakażenia
• Obecność przeciwciał specyficznych dla wirusa HIV - Jest to test jakościowy, który pozwala na wykrycie przeciwciał wytworzonych przez układ odpornościowy osoby badanej. Test należy wykonać najwcześniej po 4 tygodniach od momentu potencjalnego zakażenia, natomiast za wynik ostateczny uznaje się wynik testu po 12 tygodniach od momentu potencjalnego zakażenia

Jakie choroby badamy?

• KIŁA - W Polsce kiła wykrywana jest u kilkuset osób rocznie - chorych prawdopodobnie jest jednak znacznie więcej - wielu chorych nie zdaje sobie nawet sprawy z zakażenia, ponieważ objawy kiły nawet przez kilkadziesiąt lat mogą być niezauważalne. Z powodu niejednoznacznych objawów, kiła uznawana jest za chorobę trudną do zdiagnozowania - wczesne wykrycie jest jednak kluczowe ze względu na możliwość skutecznego leczenia.
• CHLAMYDIOZA - Przyczyną chlamydiozy jest zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis - chorobę bardzo trudno zdiagnozować, ponieważ najcześciej nie występują żadne objawy. Na chlamydiozę chorują najczęściej osoby pomiędzy 15. a 25. rokiem życia, ponieważ mechanizmy obronne w tym wieku nie są jeszcze w pełni rozwinięte.
• OPRYSZCZKA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH - Opryszczkę narządów płciowych wywołuje wirus HSV - najbardziej zakaźna jest wtedy, gdy występują objawy, może się jednak przenosić również w okresie bezobjawowym. Objawy choroby ustępują po kilku tygodniach, jednak wirus HSV nadal pozostaje w organizmie i jest przyczyną nawrotów (występują one zwykle co ok. 3-12 miesięcy i mają łagodniejszy przebieg).
• HIV - HIV to wirus, który prowadzi do powolnego uszkodzenia układu odpornościowego. Zakażenie wirusem HIV może przebiegać bezobjawowo przez wiele lat, jednak wirus nieustannie namnaża się w organizmie i niszczy odporność nosiciela. W Polsce wirusem HIV zainfekowanych jest ok. 18 tys. osób - szacuje się jednak, że więcej niż 50% wszystkich zakażonych nie zdaje sobie sprawy z nosicielstwa wirusa, przez co nieświadomie stwarza zagrożenie dla innych.

Chlamydioza najczęściej przebiega bezobjawowo, dlatego tak łatwo się nią zarazić

• Chlamydia wnika do organizmu poprzez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe - może się to zdarzyć podczas kontaktów seksualnych. Wśród innych możliwych źrodeł zakażenia wymienia się kąpiel w publicznych basenach i innych kąpieliskach bądź korzystanie z tych samych przyborów higienicznych, co osoba zakażona.
• Leczenie chlamydiozy polega na przyjmowaniu antybiotyków - po ok. miesiącu od zakończenia terapii ponownie wyokonuje się badanie w kierunku chlamydiozy, aby ocenić skuteczność leczenia.
• Do działań profilaktycznych, które ochronią nas przed chorobą zalicza się: ograniczenie liczby seksualnych partnerów, stosowanie prezerwatyw, odpowiednią higienę intymną, częste mycie rąk czy niekorzystanie z zaniedbanych kąpielisk.

Kiła - podstępna choroba, która rozwija się latami

• Podstawową drogą zakażenia jest stosunek płciowy z osobą chorą, ale jest ono również możliwe przez pocałunek (gdy u osoby chorej zmiany chorobowe obecne są w jamie ustnej), w wyjątkowych przypadkach można zarazić się poprzez kontakt z przedmiotami dotykanymi wcześniej przez chorego.
• Wyróżnia się cztery stadia choroby - kiłę pierwotną, wtórną, utajoną oraz późną. Objawy kiły pierwotnej występują po ok. 2 tygodniach od zakażenia i wśród nich wymienia się powiększenie węzłów chłonnych i powstanie owrzodzeń w miejscach kontaktu z bakterią - dolegliwości te ustępują zazwyczaj po kilku dniach.
• Objawy kiły wtórnej pojawiają się po ok. 2-3 miesiącach od zakażenia i zalicza się do nich m.in. wysypkę na skórze dłoni i głowy, powiększenie węzłów chłonnych, ból głowy i gardła, pojawienie się kłykcin płaskich. Jeśli objawy te nie zostaną prawidłowo zdiagnozowane i następnie leczone (stosowana jest antybiotykoterapia), kiła przechodzi w stan uśpienia - bakteria jednak cały czas jest obecna w organizmie.
• Kiła późna to czwarte i najgroźniejsze stadium choroby, które może ujawnić się po wielu latach od pierwotnego zakażenia. W tym stadium na skórze pojawiają się guzkowate zmiany (tzw. kilaki), choroba atakuje narządy takie jak wątroba, serce, czy kości, doprowadzając do ich uszkodzenia, czego konsekwencją może być nawet zgon chorego.
• W celu uniknięcia zakażenia należy unikać ryzykownych kontaktów seksualnych, używać prezerwatyw, a także dbać o odpowiednią higienę osobistą - zwłaszcza, gdy istnieje możliwość kontaktu z przedmiotami, których dotykały osoby zakażone.

Opryszczka narządów płciowych - wszystko, co musisz wiedzieć

• Wirusem HSV można zarazić się przez kontakt seksualny z osobą już zakażoną. Objawy choroby nie zawsze się pojawiają, dlatego partner seksualny może nie być świadomy nosicielstwa i nadal zarażać innych.
• Przed infekcją wirusem HSV nie chroni zabezpieczenie w postaci prezerwatywy - ryzyko zarażenia zmniejsza się jedynie wtedy, gdy miejsce zakażone lub narażone na zakażenie jest dokładnie osłonięte. Prezerwatywa natomiast może nie osłonić wszystkich zainfekowanych miejsc i dlatego nie jest uznawana za środek, który ochroni nas przed infekcją. Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu wirusem HSV są więc kontakty seksualne z jednym partnerem, u którego wykluczono infekcję HSV.

HIV i AIDS - jaka jest między nimi różnica?

• Pojęcia HIV i AIDS nie oznaczają tego samego, są jednak często ze sobą mylone. HIV to wirus, który prowadzi do uszkodzenia układu odpornościowego organizmu, AIDS to natomiast końcowe stadium infekcji, następujące po wielu latach od zakażenia.
• Nie każdy nosiciel wirusa HIV zachoruje na AIDS - jeżeli infekcja zostanie wykryta wcześnie i zostanie podjęte odpowiednie leczenie, możliwe jest uniknięcie skrajnego upośledzenia układu odpornościowego.
• Dotychczas nie wynaleziono lekarstwa, które wyeliminowałoby wirusa HIV z organizmu, nie ma także szczepionki zapobiegającej zakażeniu. U nosicieli stosuje się terapię antyretrowirusową, która ma na celu utrzymanie ich w dobrym stanie zdrowia przez jak najdłuższy czas.

Wskazania do wykonania badania w kierunku chorób wenerycznych

• AKTYWNOŚĆ SEKSUALNA / LICZNI PARTNERZY SEKSUALNI - Choroby weneryczne stanowią zagrożenie dla każdej aktywnej seksualnie osoby (jeżeli nie mamy 100% pewności, że partner jest zdrowy), ryzyko zwiększa się znacznie w przypadku częstej zmiany partnerów seksualnych. Z tego względu wszyscy ci, którzy mieli kiedykolwiek kontakt seksualny z osobą o nieznanym stanie zdrowia, powinni wykonać badanie w kierunku chorób wenerycznych
• RYZYKOWNE ZACHOWANIA SEKSUALNE - Ryzyko zarażenia się chorobą weneryczną wzrasta, jeśli stosunek seksualny nie został zabezpieczony prezerwatywą. Dlatego każdy ryzykowny kontakt seksualny stanowi wskazanie do wykonania testu na choroby weneryczne
• POTWIERDZENIE CHOROBY WENERYCZNEJ U PARTNERA/PARTNERKI SEKSUALNEJ - Zdiagnozowanie choroby wenerycznej u partnera/partnerki seksualnej wiąże się z koniecznością wykonania badania w tym kierunku także u nas z powodu bardzo dużego ryzyka zakażenia
• WYSTĘPOWANIE NIEPOKOJĄCYCH OBJAWÓW - Choroby weneryczne często nie wywołują żadnych dolegliwości, jednak u niektórych osób mogą występować takie objawy jak powiększenie węzłów chłonnych, gorączka, pieczenie przy oddawaniu moczu, upławy i krwawienia międzymiesiączkowe, owrzodzenie narządów płciowych czy utrata masy ciała - w przypadku występowania takich dolegliwości warto więc wykonać badanie pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową
• CIĄŻA LUB PLANOWANIE CIĄŻY - Test na obecność chorób wenerycznych powinny wykonać wszystkie kobiety planujące potomstwo bądź już będące w ciąży ze względu na poważne zagrożenie dla noworodka. Obecność chorobotwórczych bakterii lub wirusów może doprowadzić do poważnych uszkodzeń płodu, dlatego świadomość choroby jest bardzo ważna - umożliwi wprowadzenie odpowiednich działań, tak aby dziecko urodziło się zdrowe.

Badania w kierunku chorób wenerycznych - co zyskujesz?

• Badanie w kierunku chorób wenerycznych wykryje obecność szkodliwych bakterii i/lub wirusów w naszym organizmie, dzięki czemu możliwe będzie szybkie zastosowanie odpowiednich terapii.
• Jeżeli choroby weneryczne nie są prawidłowo leczone, znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia groźnych powikłań, takich jak bezpłodność, poronienia, utrata wzroku, znaczne upośledzenie układu odpornościowego - badanie w kierunku chorób wenerycznych zapobiegnie więc takim komplikacjom, a stosowane terapie poprawią stan zdrowia i komfort życia pacjenta
• Choroby weneryczne to w Polsce ciągle temat tabu - ich ukrywanie sprawia jednak, że stają się one coraz bardziej niebezpieczne. Świadomość nosicielstwa chorobotwórczych bakterii i wirusów ma ogromne znaczenie nie tylko dla Ciebie, ale także dla Twoich bliskich - niewykryta infekcja może prowadzić do nieświadomego narażenia ich na zakażenie.
• Badania w kierunku chorób wenerycznych są również bardzo korzystne dla przyszłych rodziców - świadomość infekcji wirusowej lub bakteryjnej pozwoli na podjęcie odpowiednich działań, tak aby zapobiec przekazaniu choroby z matki na dziecko i urodziło się ono zdrowe.

Jak wykonać badanie w kierunku chorób wenerycznych?

• Wykonanie pakietu badań wenerycznych jest możliwe w prosty, całkowicie bezpieczny i wygodny dla osoby badanej sposób - wiarygodny wynik badania można uzyskać już bez wychodzenia z domu. Wystarczy zamówić pakiet badań przez stronę internetową, po czym dostarczymy do Ciebie drogą kurierską specjalny zestaw do pobrania krwi.
• W skład zestawu pobraniowego wchodzą m.in. dwie probówki, do których należy pobierać krew włośniczkową. Wskazane jest, aby przed rozpoczęciem tego procesu umyć dłonie w ciepłej wodzie - dzięki temu wypływ krwi się zwiększy, a to znacznie usprawni cały proces. Następnie przy pomocy dołączonego do zestawu wacika należy zdezynfekować opuszkę palca, z którego krew włośniczkowa będzie pobierana (zaleca się, aby był to mały palec).
• Probówkę należy postawić na równej powierzchni, a następnie do opuszki wybranego palca należy mocno przyłożyć znajdujący się w zestawie nakłuwacz - zostanie on wtedy aktywowany i nakłuje palec w odpowiedni sposób. Pierwszą kroplę krwi, która wypłynie po ukłuciu, należy usunąć, natomiast kolejne zebrać krawędzią probówki. Zaleca się, aby krew pobierać w pozycji stojącej, z dłonią skierowaną w dół (wskazane jest również delikatne uciskanie boku dłoni w kierunku małego palca).
• Objętość krwi potrzebna do badania to 500 μl - jest ona oznaczona na probówce górną czerwoną linią. Po pobraniu odpowiedniej ilości krwi, należy dokładnie zamknąć probówkę i zdezynfekować miejsce nakłucia. W celu pobrania drugiej próbki krwi, czynności opisane powyżej należy powtórzyć, przy użyciu dodatkowego nakłuwacza i dodatkowej probówki (krew należy pobierać z drugiego małego palca).
• Odpowiednio przygotowane próbki należy przekazać kurierowi, którego zamawia się również przez naszą stronę internetową. Kurier dostarczy je do wyspecjalizowanego laboratorium analitycznego w Warszawie, wynik badania zostanie natomiast udostępniony pacjentowi online w ciągu 1-5 dni roboczych od dostarczenia próbek.

UWAGA! NIEPRAWIDŁOWE POBRANIE MATERIAŁU BĘDZIE SKUTKOWAĆ KONIECZNOŚCIĄ DOPŁATY W WYSOKOŚCI 29 ZŁ ZA WYSYŁKĘ NOWEGO ZESTAWU.