Metapneumowirus ludzki (hMPV) - objawy, diagnostyka i leczenie u osób dorosłych i dzieci
Z artykułu dowiesz się:
- Metapneumowirus (hMPV) - czym jest?
- Metapneumowirus (hMPV) - Pochodzenie wirusa
- Jak dochodzi do zakażenia?
- Objawy zakażenia u dorosłych i dzieci
- Diagnostyka metapneumowirusa (hMPV)
- Leczenie zakażenia metapneumowirusem (hMPV)
- Profilaktyka
- Kto jest najbardziej narażony na zachorowanie?
- Czy hMPV może wywołać pandemię?
- hMPV – sytuacja w Polsce
- Możliwości w przyszłości
sprawdź też:
Data publikacji: 2025-01-22
Data aktualizacji: 2025-01-22
Metapneumowirus (hMPV) - czym jest?
Jest to wirus, który należy do rodziny Paramyxoviridae. Wywołuje łagodne objawy grypopodobne, choć u niektórych pacjentów może rozwinąć się zapalenie płuc lub oskrzeli wymagające hospitalizacji. Jest blisko spokrewniony z wirusem syncytialnym (RSV), który również wywołuje infekcje dróg oddechowych. Choć wirus ten może powodować infekcje u ludzi w każdym wieku, najczęściej dotyka dzieci poniżej 5. roku życia, osoby starsze oraz osoby z osłabionym układem immunologicznym. Obecnie wyróżnia się dwa główne typy wirusa HMPV (A i B), które posiadają kilka wariantów. Wszystkie powodują podobne objawy infekcji. Ludzki metapneumowirus występuje na całym świecie. W tym artykule omówimy najważniejsze aspekty związane z metapneumowirusem, w tym jego objawy, sposoby transmisji, diagnostykę, leczenie oraz profilaktykę.
Metapneumowirus (hMPV) - Pochodzenie wirusa
Ludzki metapneumowirus (hMPV) został po raz pierwszy zidentyfikowany w 2001 roku w Holandii przez zespół naukowców badających przyczyny infekcji dróg oddechowych u dzieci. Badania oraz analiza genetyczna wykazała, że wirus ten jest obecny w populacji ludzkiej prawdopodobnie od ponad pół wieku. Holenderskie badania sugerują, że infekcje wywołane hMPV mogły być wcześniej błędnie diagnozowane jako inne wirusy układu oddechowego, takie jak RSV czy grypa.
Jak dochodzi do zakażenia?
Do zakażenia (hMPV) dochodzi poprzez:
- Drogę kropelkową (np. podczas kichania lub kaszlu);
- poprzez kontakt z wydzielinami z dróg oddechowych osoby chorej;
- kontakt z przedmiotami, które wcześniej dotykała osoba chora takimi jak: klamki, rzeczy użytku codziennego;
- pocałunki;
- prawdopodobieństwo zakażenia zwiększa się poprzez dotykanie nosa, ust i oczu brudnymi rękami.
Objawy zakażenia
U dzieci:
- Katar;
- zatkany nos;
- kaszel;
- gorączka;
- ból gardła;
- trudności w oddychaniu;
- chrypka, uczucie zalegania wydzieliny;
- zapalenie oskrzeli lub oskrzelików;
- w poważniejszych przypadkach zapalenie płuc;
- zmiany osłuchowe i rentgenowskie w płucach;
- bóle mięśni i wymioty.
U dorosłych:
- Objawy grypopodobne;
- umiarkowany kaszel;
- gorączka;
- uczucie zmęczenia;
- możliwe zaostrzenie chorób przewlekłych, takich jak astma lub POChP.
Diagnostyka metapneumowirusa (hMPV)
Z uwagi na podobieństwo objawów do innych infekcji, diagnostyka może nie być łatwa.
w celu potwierdzenia infekcji stosuje się:
w celu potwierdzenia infekcji stosuje się:
- Dokładny wywiad medyczny;
- testy PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy), które są najbardziej czułą metodą wykrywania wirusa;
- dtesty immunoenzymatyczne (ELISA) w celu wykrycia antygenów wirusa;
- izolacja wirusa z próbek wydzieliny z dróg oddechowych;
- testy kasetkowe, które umożliwiają wykrycie antygenów wirusa w kilka minut.
Leczenie zakażenia metapneumowirusem (hMPV)
Leczenie zakażenia metapneumowirusem sprowadza się głównie do zmniejszenia objawów choroby.
Obejmuje to:
Obejmuje to:
- Nawadnianie organizmu;
- stosowanie leków przeciwgorączkowych typu paracetamol lub ibuprofen;
- w cięższych przypadkach może być konieczna hospitalizacja w celu podania tlenu lub zastosowania wentylacji mechanicznej;
- stosowanie nawilżaczy powietrza w przypadku podrażnienia dróg oddechowych;
- leki przeciwkaszlowe dostępne bez recepty w aptekach;
- stosowanie leków mukolitycznych (rozrzedzających wydzielinę w drogach oddechowych);
- nawilżanie śluzówek gardła za pomocą pastylek do ssania.
Profilaktyka
Na chwilę obecną nie została wynaleziona szczepionka przeciwko hMPV. Na co dzień warto stosować metody zapobiegawcze, które zmniejszą ryzyko potencjalnego zakażenia.
Do takich metod należą:
Do takich metod należą:
- Regularne mycie rąk szczególnie przed jedzeniem i po skorzystaniu z toalety;
- unikaj kontaktu z osobami chorymi;
- dezynfekuj powierzchnie meble i rzeczy codziennego użytku, z którymi miała kontakt osoba chora;
- wzmacniaj swoją odporność poprzez zdrową zbilansowaną dietę bogatą w witaminy i minerały;
- dbaj o odpowiednią jakość i ilość snu;
- zadbaj o regularną aktywność fizyczną;
- stosuj maseczki ochronne w sytuacji zwiększonego ryzyka takiej jak przebywanie w zatłoczonych miejscach, szpitalach, przychodniach. Noszenie maseczki może ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa;
- stosuj suplementy diety, które wspierają odporność organizmu;
- unikaj dotykania twarzy, oczu i nosa.
Kto jest najbardziej narażony na zachorowanie?
Grupy ryzyka:
- Dzieci poniżej 5 roku życia, ze względu na nie w pełni rozwinięty układ immunologiczny, są bardziej podatne na infekcje, oraz cięższy przebieg choroby niż u osób dorosłych;
osoby starsze; - kobiety w ciąży: ciąża powoduje zmiany w układzie odpornościowym, co może zwiększać podatność na infekcje wirusowe, w tym hMPV;
osoby z osłabionym układem odpornościowym; - osoby po przeszczepach;
- pacjenci onkologiczni;
- pacjenci z HIV/AIDS lub przewlekłymi schorzeniami;
- choroby takie jak astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy choroby sercowo-naczyniowe, mogą znacznie zaostrzyć przebieg zakażenia.
Metapneumowirus u dzieci
Warto zwrócić szczególną uwagę na dzieci, ponieważ u niektórych choroba może mieć łagodny przebieg, lecz niekiedy może rozwinąć się poważna infekcja dolnych dróg oddechowych, która powinna być leczona w warunkach szpitalnych. Szczególnie narażone są dzieci chorujące na astmę, przewlekłą chorobę płuc oraz dzieci z obniżoną odpornością.
Powikłania zakażenia metapneumowirusem
Choć hMPV często ma łagodny przebieg, nie należy lekceważyć zakażenia, ponieważ powikłania po źle leczonej chorobie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych takich jak:
- Zapalenie płuc;
- zaostrzenie astmy;
- niewydolność oddechowa;
- nadkażenia bakteryjne.
Czy hMPV może wywołać pandemię?
Metapneumowirus ludzki (hMPV) jest wirusem wywołującym infekcje dróg oddechowych, jednak jego zdolność do wywołania pandemii jest mniejsza, niż jak to miało miejsce w przypadku wirusa SARS-CoV-2 (koronawirusa), ponieważ:
- hMPV wykazuje mniejszą zmienność genetyczną w porównaniu z wirusami grypy czy koronawirusami, co utrudnia rozwój nowych wariantów wirusa;
- choć wirus jest wysoko zakaźny, na chwilę obecną nie obserwuje się jednak globalnego rozprzestrzeniania się, które charakteryzuje pandemię;
- wirus występuje sezonowo, głównie zimą i wczesną wiosną co ogranicza jego zdolność do stałego i globalnego rozprzestrzeniania się przez cały rok;
- u większości dorosłych zakażenie ma łagodny przebieg, co zmniejsza ryzyko skutków na skalę globalną;
- w przypadku wirusa hMPV wydaje się być ograniczony do ludzi, co zmniejsza ryzyko nowych źródeł zakażeń pochodzących od zwierząt.
hMPV – sytuacja w Polsce
W Polsce metapneumowirus ludzki (hMPV) - jest stosunkowo mało znanym czynnikiem zakaźnym, choć badania wykazują, że jest on obecny w populacji i przyczynia się do infekcji dróg oddechowych, zwłaszcza wśród dzieci. W Polsce diagnostyka tego konkretnego wirusa jest wciąż ograniczona, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że wiele przypadków może być błędnie klasyfikowanych jako zakażenia wywołane RSV lub grypą. Statystyki w szpitalach pediatrycznych wskazują na sezonowe wzrosty liczby hospitalizacji z powodu infekcji dróg oddechowych, w których podejrzewa się udział hMPV. Jednak, że brak powszechnego testowania sprawia, że dane na temat jego rozprzestrzeniania się są fragmentaryczne. Ostatnie lata przyniosły nam postęp w diagnostyce molekularnej zaczęto częściej identyfikować hMPV w próbkach pobranych od pacjentów z ciężkimi infekcjami układu oddechowego. Obecnie działania prewencyjne koncentrują się na edukacji społeczeństwa w zakresie podstawowych zasad higieny, takich jak częste mycie rąk, oraz izolacji osób z objawami infekcji. Należy zwiększać świadomość na temat wirusa oraz poszerzyć możliwości diagnostyczne w celu lepszego monitorowania wirusa w Polsce.
Możliwości w przyszłości
Choć obecnie hMPV nie wydaje się być wirusem o wysokim pandemicznym potencjale, nie można całkowicie wykluczyć, że w przyszłości mutacje wirusa mogą zmienić jego właściwości. W związku z tym konieczne są dalsze badania na temat wirusa. Powstanie szczepionek mogłoby przynieść znaczącą korzyść i być jedną z metod profilaktycznych.
Podsumowanie:
Choć wirus Metapneumowirus (hMPV) obecnie nie jest uważany za wirusa, który ma potencjał do wywołania pandemii, warto zachować ostrożność oraz czujność i nadal prowadzić badania nad jego wpływem na życie publiczne. Metapneumowirus ludzki (hMPV) to wirus, który może powodować infekcje u osób w każdym wieku. Warto zachować szczególną ostrożność i zawsze stosować się do zasad profilaktyki zakażeń poprzez styl życia, odpowiednią dietę oraz suplementację, higienę i szerzenie świadomości na temat wirusa.
Podsumowanie:
Choć wirus Metapneumowirus (hMPV) obecnie nie jest uważany za wirusa, który ma potencjał do wywołania pandemii, warto zachować ostrożność oraz czujność i nadal prowadzić badania nad jego wpływem na życie publiczne. Metapneumowirus ludzki (hMPV) to wirus, który może powodować infekcje u osób w każdym wieku. Warto zachować szczególną ostrożność i zawsze stosować się do zasad profilaktyki zakażeń poprzez styl życia, odpowiednią dietę oraz suplementację, higienę i szerzenie świadomości na temat wirusa.
Bibliografia;
1. Wilczyński J. (2004) METAPNEUMOWIRUS CZŁOWIEKA – NOWO OPISANY WIRUS ZAKAŻAJĄCY UKŁAD ODDECHOWY. Vol. 58, Nr 2, s. 325 - 331.
Autor merytoryczny: Karolina Pasterz, specjalista portalu Zdrowegeny.pl
Dostępne testy
Witamina D metabolit 25(OH)
77.00 zł
