22 123 95 55
PL
Znajdź badanie
Małpia ospa w Europie – objawy, leczenie, szczepionka. Czy czeka nas kolejna epidemia?

Małpia ospa w Europie – objawy, leczenie, szczepionka. Czy czeka nas kolejna epidemia?

4.70
Ocena użytkowników: 15 ocen

Z artykułu dowiesz się:

  • Czym jest małpia ospa i jak można się zarazić?
  • Objawy małpiej ospy
  • Jak rozpoznaje się zakażenie?
  • Leczenie małpiej ospy — czy mamy na nią szczepionkę? 

Małpia ospa to odzwierzęca choroba wywoływana przez wirus ospy małpiej (MPXV), należący do rodzaju Ortopoxvirus. Zrobiło się o nim głośniej kilka lat temu – w 2017 roku, kiedy to w Nigerii, po niespełna 40 latach od pojawienia się pierwszych przypadków w Demokratycznej Republice Konga, stwierdzono kolejne zakażenia.

 
Małpia ospa — możliwe drogi zakażenia


Dwie możliwe drogi transmisji wirusa MPXV to transmisja zwierzęta-ludzie oraz transmisja człowiek-człowiek. Jeśli chodzi o przenoszenie wirusa pomiędzy ludźmi, dotychczas ustalono, że transmisja jest możliwa drogą kropelkową oraz poprzez kontakt z płynami ustrojowymi człowieka, a także przez zakażone przedmioty, środowisko pacjenta i poprzez uszkodzenia skóry. Szczep z Afryki Środkowej uznaje się za bardziej niebezpieczny i zjadliwy niż ten z Afryki Środkowej (którego przypadki potwierdzono w Europie).
Transmisja odzwierzęca odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z płynami ustrojowymi, krwią lub konsumpcję zakażonego zwierzęcia.
Pojawiły się także doniesienia o możliwej transmisji poprzez kontakty seksualne, za sprawą przypadków osób zakażonych, u których wystąpiła charakterystyczna wysypka i zmiany skórne w obrębie pachwin i narządów płciowych.
Transmisja wirusa jest także możliwa przez łożysko zakażonej matki, co prowadzi do wrodzonej małpiej ospy.

 
Małpia ospa — objawy:


Małpia ospa u człowieka zaczyna się zwykle od gorączki, bólów mięśni i głowy oraz uczucia zmęczenia. W odróżnieniu od ospy prawdziwej, w małpiej ospie dochodzi także do powiększenia węzłów chłonnych. Do kilku dni od wystąpienia gorączki pojawia się także charakterystyczna wysypka, najczęściej rozpoczynając od twarzy i rozprzestrzeniając się na kolejne części ciała.
Wysypka w małpiej ospie przybiera różne formy, od małych płaskich plamek, przez grudki wypełnione przezroczystym płynem i ropą, które zmieniają się w pęcherzyki, aż po krosty i strupy.
Objawy zazwyczaj utrzymują się od 2 do 4 tygodni.

Małpia ospa – sposób wykrycia infekcji


Wykrycie DNA MPVX rutynowo odbywa się za pomocą testów RT-PCR. Sekwencjonowanie całogenomowe metodą NGS, choć stanowi złoty standard w wykrywaniu wirusa, jest drogie, co ma istotne znaczenie w ubogich w zasoby krajach Subsaharyjskiej Afryki. Możliwe jest także wykonanie badań na przeciwciała IgG i IgM, jednak oznaczenia te nie są charakterystyczne wyłącznie dla wirusa małpiej ospy.
 
W podejrzeniu małpiej ospy należy przeprowadzić diagnostykę różnicującą z innymi chorobami współwystępującymi z taką wysypką – zwykłą ospą, alergią, infekcjami skórnymi czy kiłą.


Małpia ospa – leczenie, czy mamy szczepionkę na małpią ospę?


Według przeprowadzonych dotychczas badań szczepienia przeciwko zwykłej ospie chronią zaszczepioną osobę w 85% przed zakażeniem małpią ospą. Szczepionka przeciwko zwykłej ospie zalecana podczas epidemii endemicznej w USA w 2003 roku potwierdziła, że redukuje ona objawy choroby. Istnieją jednak wątpliwości co do bezpieczeństwa podawania szczepionek osobom z obniżoną odpornością (np. atopowe zapalenie skóry, AIDS. Pojedyncza dawka szczepionki Imvanex jest sugerowana jako profilaktyka poekspozycyjna na wirusa, zalecana od 4 dni od ekspozycji do maksymalnie 14.
 
Przebieg choroby jest zwykle łagodny i ustępuje samoistnie. Najczęściej w przebiegu małpiej ospy stosuje się obserwacje i leczenie zachowawcze, lub jeśli to konieczne leczenie objawowe. W części przypadków dochodzi do powikłań takich jak zapalenie płuc, biegunka, wymioty, a nawet śmierć. Śmiertelność na podstawie dotychczasowych przypadków oszacowano na około 11%. W 2022 roku TACOVIRMAT został zatwierdzony do leczenia infekcji małpiej ospy.


Małpia ospa – czy stanowi zagrożenie?


W 2021 roku stwierdzono zwiększoną ilość zachorowań w Afryce, w samej Republice Demokratycznej Konga odnotowano aż 3 tysiące zachorowań. W maju 2022 roku potwierdzono kolejne przypadki w Wielkiej Brytanii, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Francji, Kanadzie oraz Stanach Zjednoczonych.
Dlaczego właśnie teraz wirus pojawił się w Europie? Eksperci spekulują, że może to wynikać z poluzowania obostrzeń covidowych, wznowienia turystyki międzykontynentalnej i podróży do pierwotnego źródła wirusa — Afryki.

Większość ekspertów jest w swych wypowiedziach zgodna – nie należy popadać w panikę. Choć ryzyko kolejnej epidemii istnieje, oceniane jest jako niewielkie. Śmiertelność zachodnioafrykańskiego wariantu wirusa szacowana jest na około 1%, a podobnie jak w przypadku infekcji SARS-CoV-2, duże znaczenie ma sprawny układ immunologiczny i dobra kondycja zdrowotna oraz choroby współwystępujące.

Bibliografia: 

  1. Alakunle E., Moens U., Nchinda G., Ifeanyi Okeke M. (2020). Monkeypox Virus in Nigeria: Infection Biology, Epidemiology, and Evolution. Viruses. Vol. 12, Nr 1.
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7101111/ 
  3. https://pl.wikipedia.org/wiki/Ospa_ma%C5%82pia 
  4. Kalicki M. (2007). Najważniejsze wirusowe zoonozy przenoszone przez zwierzęta naczelne. Medycyna Wet. Vol. 63, Nr 11, s. 1267-1269. 
  5. Mauldin R. M. i in. (2022). Exportation of Monkeypox Virus From the African Continent. The Journal of Infectious Diseases. Vol. 225, Nr 8, s. 1367–1376. 

Aktualizacja: 2022-05-20


Data publikacji: 2022-05-20

Kompleksowe badania stanu zdrowia - 23 badania krwi


764.00 na stronie
799.00 w placówce
Technologia badania:
Metoda ilościowa
Czas oczekiwania na wynik:
do 5 dni roboczych

Ważność kodu:
12 miesięcy, do wykorzystania w całej Polsce

Masz pytania?

Zadzwoń, a chętnie na nie odpowiemy