Test prenatalny VERAgene — czym jest i dla kogo jest dedykowany?
Z artykułu dowiesz się:
- Czym jest test prenatalny VERAgene?
- Test prenatalny VERAgene dla kogo jest polecany?
- Test prenatalny VERAgene - od kiedy można wykonać?
- Co wykrywa test VERAgene?
- Jak zamówić i wykonać test prenatalny VERAgene?
Sprawdź też
Data publikacji: 2024-09-13
Data aktualizacji: 2024-09-13
Test prenatalny VERAgene — czym jest?
VERAgene to kompleksowe, nieinwazyjne, genetyczne badanie prenatalne. Do jego wykonania konieczne jest tylko pobranie od ciężarnej 2 próbek krwi oraz pobranie od biologicznego ojca wymazu z błony śluzowej policzka. Test VERAgene można wykonać już od ukończonego 10. tygodnia ciąży. To kompleksowe, nieinwazyjne badanie prenatalne, które sprawdza ryzyko wystąpienia u płodu trisomii, aneuploidii chromosomów płci, mikrodelecji oraz chorób monogenowych. Badanie, dzięki analizie materiału genetycznego ojca dziecka, umożliwia ocenę ryzyka wystąpienia u płodu około 100 chorób jednogenowych. Ponadto określane jest ryzyko obecności u płodu trisomii 21, 18 i 13 chromosomu, aneuploidii chromosomów X i Y oraz wybranych mikrodelecji. W ramach testu VERAgene sprawdzana jest ponadto płeć płodu.
Kto powinien wykonać badanie VERAgene?
Test VERAgene może wykonać każda kobieta w ciąży, która chce uzyskać wiedzę o rozwoju płodu.
Badanie szczególnie zaleca się, gdy:
• wyliczone ryzyko w teście złożonym (PAPP-A + USG + fβ-hCG) mieści się między 1: 300 a 1: 1000.
• w poprzedniej ciąży wystąpiły wady lub choroby genetyczne;
• w rodzinie matki lub ojca dziecka wystąpiły wady albo choroby genetyczne.
Badanie szczególnie zaleca się, gdy:
• wyliczone ryzyko w teście złożonym (PAPP-A + USG + fβ-hCG) mieści się między 1: 300 a 1: 1000.
• w poprzedniej ciąży wystąpiły wady lub choroby genetyczne;
• w rodzinie matki lub ojca dziecka wystąpiły wady albo choroby genetyczne.
Co jest badane w ramach testu prenatalnego VERAgene?
Badanie VERAgene ocenia ryzyko wystąpienia u płodu poniższych wad:
TRISOMIE
TRISOMIE
- Zespół Downa (Trisomia 21);
- Zespół Edwardsa (Trisomia 18);
- Zespół Pataua (Trisomia 13);
ANEUPLOIDIE CHROMOSOMÓW PŁCI
- Zespół Turnera (monosomia X);
- Zespół XXX;
- Zespół Klinefeltera (XXY);
- Zespół Jacobsa (XYY);
- Zespół XXYY.
MIKRODELECJE
- Zespół DiGeorge’a (22q11.2);
- Zespół Smith-Magenis (17p11.2);
- Zespół Wolfa-Hirschhorna (4p16.3);
- Zespół delecji 1p36.
CHOROBY MONOGENOWE
- Niedobór liazy 3-hydroksy-3-metyloglutaro-CoA;
- Niedobór karboksylazy 3-metylokrotonylo-CoA 1;
- Niedobór karboksylazy 3-metylokrotonylo-CoA 2;
- Abetalipoproteinemia;
- Deficyt oksydazy acylo-CoA 1;
- Zespół Aicardiego-Goutièresa;
- Zespół Alporta związany z chromosomem X;
- Zespół Alströma;
- Zespół Andermanna;
- Niedobór aromatazy;
- Zespół zaburzenia ze spektrum autyzmu-padaczka-artrogrypoza;
- Niedobór syntetazy kwasu asparaginianowego;
- Aspartyloglikozaminuria;
- Autosomalnie recesywna wielotorbielowatość nerek;
- Zespół Bardeta-Biedla (związany z genem BBS1);
- Zespół Bardeta-Biedla (związany z genem BBS12);
- Talasemia beta;
- Niedobór biotynidazy;
- Choroba Canavan;
- Zespół Carpentera;
- Pląsawica-akantocytoza;
- Choroideremia związana z chromosomem X;
- Citrulinemia;
- Złożony niedobór fosforylacji oksydacyjnej 3;
- Wrodzone zaburzenie glikozylacji, typ 1A (związane z genem PMM2);
- Wrodzona neutropenia (związana z genem HAX1);
- Zespół Criglera-Najjara, typ I;
- Mukowiscydoza - VERAgene wykrywa mutacje powodujące klasyczny fenotyp mukowiscydozy;
- Niedobór czynnika XI;
- Rodzinna dysautonomia;
- Niedokrwistość Fanconiego, typ G;
- Choroba Gauchera;
- Kwasica glutarowa, typ 2A;
- Encefalopatia glicynowa (związana z genem GLDC);
- Choroba spichrzenia glikogenu, typ 1A;
- Choroba spichrzenia glikogenu, typ 1B;
- Choroba spichrzenia glikogenu, typ 3;
- Choroba spichrzenia glikogenu, typ 7;
- Zespół GRACILE;
- Wrodzona nietolerancja fruktoz;
- Homocystynuria, typ cbIE;
- Miopatia ciałek wtrętowych, typ 2;
- Kwasica izowalerianowa;
- Zespół Joubert, typ 2;
- Pęcherzowe oddzielanie się naskórka, postać łącząca, odmiana Herlitza;
- Rybia łuska blaszkowata, typ 1;
- Wrodzona ślepota Lebera (związana z genem LCA5);
- Zespół Leigha, typ francusko-kanadyjski;
- Leukoencefalopatia z zanikającą istotą białą;
- Hipoplazja komórek Leydiga [niewrażliwość na hormon luteinizujący];
- Dystrofia obręczowo-kończynowa, typ 2E;
- Niedobór dehydrogenazy lipoamidowej [choroba syropu klonowego, typ 3];
- Niedobór lipazy lipoproteinowej;
- Niedobór dehydrogenazy 3-hydroksyacylo-CoA długołańcuchowych kwasów tłuszczowych;
- Lizynuryczna nietolerancja białka;
- Choroba syropu klonowego, typ 1B;
- Kwasica metylomalonowa (związana z genem MMAA);
- Acyduria metylomalonowa, typ Mut(0);
- Acyduria metylomalonowa z homocystynurią, typ cblC;
- Acyduria metylomalonowa z homocystynurią, typ cblD;
- Mukopolisacharydoza, typ II [zespół Huntera], związana z chromosomem X;
- Mukopolisacharydoza, typ IIIC [choroba Sanfilippo];
- Mnogi niedobór sulfatazy;
- Miopatia miotubularna, związana z chromosomem X;
- Neurohepatopatia Navajo [zespół deplecji mitochondrialnego DNA związany z genem MPV17, postać wątrobowo-mózgowa];
- Ceroidolipofuscynoza neuronalna (związana z genem CLN8);
- Ceroidolipofuscynoza neuronalna (związana z genem MFSD8);
- Ceroidolipofuscynoza neuronalna (związana z genem TPP1);
- Zespół Nijmegen;
- Zespół Omenna (związany z genem RAG2);
- Niedobór aminotransferazy ornityny;
- Niedobór translokazy ornitynowej [zespół HHH (hiperornitynemia-hiperamonemia-homocytrulinuria)];
- Zespół Pendreda;
- Zaburzenia biogenezy peroksysomów, spektrum zespołu Zellwegera (związane z genem PEX1);
- Zaburzenia biogenezy peroksysomów, spektrum zespołu Zellwegera (związane z genem PEX2);
- Fenyloketonuria;
- Hipoplazja mostowo-móżdżkowa, typ 1A;
- Hipoplazja mostowo-móżdżkowa, typ 2D;
- Hipoplazja mostowo-móżdżkowa, typ 2E;
- Pierwotna dyskineza rzęsek (związana z genem DNAH5);
- Pierwotna dyskineza rzęsek (związana z genem DNAI1);
- Pierwotna hiperoksaluria, typ 3;
- Pyknodysostoza;
- Niedobór dehydrogenazy pirogronianowej (związany z genem PDHB);
- Dystrofia siatkówki (związana z genem RLBP1) [Dystrofia siatkówki Bothnia];
- Retinopatia barwnikowa 25 (związana z genem EYS);
- Retinopatia barwnikowa 59 (związana z genem DHDDS);
- Choroba Sanfilippo, typ D [Mukopolisacharydoza, typ IIID];
- Ciężki złożony niedobór odporności, typ atapaskański;
- Ciężki złożony niedobór odporności, związany z chromosomem X;
- Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa;
- Zespół Sjögrena-Larssona;
- Steroidooporny zespół nerczycowy;
- Zespół Stüve-Wiedemanna;
- Choroba Tay-Sachsa;
- Zespół Ushera, typ 1F;
- Zespół Ushera, typ 3;
- Choroba Wolmana.
W ramach testu VERAgene określana jest również płeć płodu. W przypadku ciąży bliźniaczej, w ramach testu sprawdzane jest ryzyko (dla całej ciąży) trisomii 21, 18 i 13 chromosomu, mikrodelecji, chorób jednogenowych oraz obecność chromosomu Y.
Poznaj najnowsze rekomendacje PTGIP ORAZ PTGC:
Do badań przesiewowych należą: test złożony oraz NIPT. W diagnostyce wad płodu można jednak odstąpić od wykonania testu złożonego w przypadku, kiedy pacjentka miała już pobraną krew na test przesiewowy na podstawie analizy pozakomórkowego DNA płodowego we krwi matki – NIPT.
Jak wykonać badanie VERAgene?
- Należy zamówić badanie przez naszą stronę internetową;
- następnie, z osobą zamawiającą skontaktuje się telefonicznie (do 24h roboczych od zakupu);
- nasz specjalista w celu przeprowadzenia krótkiej ankiety, na podstawie której zostaną przygotowanie niezbędne do badania formularze. Ponadto, na adres podany w zamówieniu wyślemy specjalny zestaw pobraniowy do badania Veragene — przy jego pomocy osoba pobierająca pobierze niezbędne do badania próbki;
- kolejny krok to umówienie terminu wizyty pielęgniarki / pielęgniarza, która / który pobierze niezbędne do przeprowadzenia analizy próbki krwi od ciężarnej oraz wymaz z wewnętrznej strony policzka od ojca dziecka, a następnie odeśle je do laboratorium wykonującego;
- do pobrania krwi nie trzeba się specjalnie przygotowywać, nie trzeba być na czczo. Co najmniej 2 godziny przed pobraniem wymazu, nie należy spożywać żadnych pokarmów ani napojów, myć zębów, żuć gumy czy palić papierosów;
- pobranie krwi i wymazu odbywa się w miejscu zamieszkania Pacjentki (wizyty domowe) w następujących miastach: Katowice, Kraków, Wrocław, Warszawa, Łódź, Gdańsk, Gdynia, Sopot, Poznań, Szczecin, Rzeszów. Do pobrania wykorzystywany jest wysłany wcześniej do Pacjentki zestaw pobraniowy;
- wynik badania wysyłany jest do Pacjentki drogą mailową.
Co jest przeciwwskazaniem do wykonania badania VERAgene?
- Transfuzja krwi u ciężarnej w ciągu ostatnich 12 miesięcy;
- przebyty przeszczep narządu / szpiku kostnego u ciężarnej;
- przebyty nowotwór złośliwy / aktualnie występujący nowotwór złośliwy.
Do badania VERAgene nie kwalifikują się ciąże uzyskane w wyniku zapłodnienia in vitro z użyciem komórek jajowych / nasienia dawcy.
Co jeszcze otrzymasz w zakresie badania?
• bezpłatną konsultację genetyka w przypadku wyniku podwyższonego ryzyka,
• bezpłatną konsultację psychologa w przypadku wyniku podwyższonego ryzyka.
• bezpłatną konsultację psychologa w przypadku wyniku podwyższonego ryzyka.