Tężec — czym jest? Po jakim czasie występują pierwsze objawy?

Tężec — co to?

Jest to choroba zakaźna spowodowana Gram-dodatnią, beztlenową laseczką tężca z gatunku Clostridium tetani.
Występuje:

• w przewodzie pokarmowym zwierząt i ludzi;
• glebie;
• kurzu;
• błocie.

Jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia tą bakterią dochodzi poprzez zanieczyszczenie rany powstałej w wyniku np. skaleczenia, ukłucia lub cięcia.
Miejscem zakażenia najczęściej są:

• otarcia;
• drobne zranienia podudzi oraz placów rąk i stóp;
• owrzodzenia, np. nowotworowe na powierzchni skóry klatki piersiowej;
• rany w przebiegu stopy cukrzycowej.

Tężec — objawy

Pierwsze objawy to:

• Skurcze mięśni;
• szczękościsk, spowodowany skurczem mięśni twarzy;
• skurcz mięśni mimicznych twarzy wywołuje charakterystyczny grymas, tzw. uśmiech sardoniczny;
• skurcz mięśni grzbietu może powodować powstanie charakterystycznego łukowatego wygięcia ciała;
• skurcze mięśni krtani i oddechowych, które mogą doprowadzić do zagrażającej życiu ostrej niewydolności oddechowej.

• Bóle głowy;
• bóle okolicy rany;
• zwiększone wydzielanie potu;
• napięcie mięśniowe;
• zaczerwienienie twarzy;
• bezsenność;
• uczucie mrowienia;
• drżenie i zmiana temperatury skóry w obrębie zranienia.
  
  

Kto jest najbardziej narożny na zakażenie?

Tężec — leczenie

Pacjenta, u którego zachodzi podejrzenie zakażenia tężcem, należy jak najszybciej przewieść do szpitala, gdzie zostanie podana pacjentowi antytoksyna zdolna do neutralizowania toksyn tężcowych, zostanie chirurgicznie oczyszczona rana, oraz podane zostaną antybiotyki.

Tężec — profilaktyka i szczepienie

• Szczepionkę przeciwtężcową podaje się najczęściej osobom dorosłym w celu profilaktyki tężca w przypadku zranień zanieczyszczonych ziemią lub ran głębokich, spowodowanych np. zardzewiałym narzędziem;
• dzieciom w ramach obowiązkowego szczepienia;
• przyjęcie szczepienia zaleca się także kobietom w ciąży, które wcześniej nie były szczepione.

• Po podaniu tylko jednej dawki stężenie przeciwciał we krwi jest niskie i zanikają one w ciągu 30–90 dni;
• druga dawka stymuluje produkcję trwalszych przeciwciał klasy IgG, podaje się ją po 4–6 tygodniach od pierwszego szczepienia;
• po przyjęciu trzeciej dawki szczepionki, przyjmowanej po upływie 6–12 miesięcy od drugiej dawki, uzyskuje się pełną odporność immunologiczną, która utrzymuje się od 5 do 10 lat.

Bibliorafia:

Autor merytoryczny: Karolina Pasterz, specjalista portalu Zdrowegeny.pl