Zdrowegeny.pl Logo

Koszyk

Szkarlatyna (płonica) – co to za choroba?

Szkarlatyna (płonica) – co to za choroba?

5.0
Ocena klientów: 3 ocen

Z artykułu dowiesz się:

  • Czym jest szkarlatyna?
  • Szkarlatyna u dzieci - objawy
  • Szkarlatyna u dorosłych
  • Charakterystyczny objaw szkarlatyny: wysypka
  • Jak można się zarazić szkarlatyną?
  • Kto jest najbardziej narażony?
  • Szkarlatyna w ciąży
  • Szkarlatyna – przebieg choroby, ile trwa?
  • Z czym można pomylić szkarlatynę?
  • Jak przebiega leczenie szkarlatyny?
  • Powikłania po szkarlatynie
  • Diagnostyka i profilaktyka  szkarlatyny.


Sprawdź też:

Data publikacji: 2024-12-04

Data aktualizacji: 2024-12-04

Szkarlatyna (Płonica) - czym jest?

Szkarlatyna (Płonica) jest to choroba zakaźna wywołana przez bakterie paciorkowca z grupy A (Streptococcus pyogenes). Choroba charakteryzuje się specyficzną wysypką na skórze i błonach śluzowych, oraz gorączką. Ważne jest, aby wyleczyć szkarlatynę i nie dopuścić do powikłań. Choroba dotyka głównie dzieci, ale może wystąpić także u dorosłych.

Szkarlatyna u dzieci

Płonica u dzieci występuję najczęściej w wieku między 3 a 10 lat.
Dzieci ze względu na słabszy układ odpornościowy są bardziej narażone na zakażenie.
Objawy szkarlatyny u dzieci obejmują:
  • Wysoką gorączkę, często powyżej 38,5°C;
  • ból gardła;
  • charakterystyczną, drobnoplamistą wysypkę przypominającą „papier ścierny”;
  • dolegliwości żołądkowe – zwykle w postaci bólów brzucha i wymiotów;
  • powiększenie węzłów chłonnych głównie w okolicy szyi;
  • zaczerwienienie języka, które w późniejszym etapie choroby przybiera wygląd „malinowego języka”;
Podobne objawy mogą wystąpić również w przebiegu ospy wietrznej, ważne, aby jak najszybciej skontaktować się z pediatrą w celu postawienia odpowiedniej diagnozy i wdrożenia
odpowiedniego leczenia.

Szkarlatyna u dorosłych

Szkarlatyna u dorosłych - przebieg choroby

Szkarlatyna u osób dorosłych występuje zdecydowanie rzadziej, lecz niekiedy dotyka osoby dorosłe.
Objawy szkarlatyny u dorosłych mają ostrzejszy przebieg niż u dzieci.
Mogą wystąpić takie objawy jak:

  • Nudności i wymioty;
  • ostre bóle brzucha;
  • wysoka temperatura sięgająca nawet 39-40 stopni;
  • ogólne osłabienie;
  • powiększenie migdałków (z białym nalotem);
  • wysypka na tułowiu i kończynach;
  • powiększone węzły chłonne w okolicy szyi;
  • nalot na języku w kolorze szarym, który z czasem przybiera malinowy kolor.

Charakterystyczny objaw szkarlatyny: wysypka

Wysypka to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów szkarlatyny. Ma ona postać drobnych punkcików, wystających ponad powierzchnię skóry. Jej zabarwienie może być różowe lub czerwone. Ma charakter drobnoplamisty i przypomina w dotyku papier ścierny. Pojawia się najpierw na tułowiu, a następnie rozprzestrzenia się na szyję, kończyny i twarz. Zazwyczaj pierwsze zmiany skórne widoczne są już po 12–36 godzinach od zakażenia. Wysypka przy szkarlatynie zazwyczaj nie jest swędząca. Wysypka zazwyczaj znika po kilku dniach, a skóra zaczyna się łuszczyć szczególnie w okolicy stóp i dłoni.

Jak można się zarazić szkarlatyną?

Szkarlatyna jest chorobą zaraźliwą. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową.
Bakterie przenoszą się poprzez:

  • Kichanie i kaszel – wdychanie drobinek wydzieliny z dróg oddechowych osoby chorej;
  • bezpośredni kontakt z chorym;
  • dotykanie przedmiotów, na których znajdują się bakterie;
  • ostatnią drogą zakażenia jest przenoszenie bakterii z matki na dziecko, do czego może dojść zarówno w trakcie porodu, jak i w wyniku bezpośredniego kontaktu z matką, na przykład kiedy dziecko karmione jest piersią.

Kto jest najbardziej narażony?

Większe ryzyko zakażenia występuje u osób:
  • Z osłabionym układem odpornościowym (np. z chorobami przewlekłymi);
  • dzieci, ponieważ mają słabiej wykształcony układ odpornościowy;
  • dorośsłych w bliskim kontakcie z dziećmi w wieku przedszkolnym lub szkolnym.

Szkarlatyna w ciąży

Szkarlatyna w ciąży może być szczególnie niebezpieczna z uwagi na to, iż powikłania mogą doprowadzić do komplikacji takich jak przedwczesny poród czy zakażenie wewnątrzmaciczne. Leczenie kobiet w ciąży jest trudniejsze, gdyż nie wszystkie leki są bezpieczne dla płodu. Metody leczenia podczas ciąży są znacznie ograniczone. Kobiety w ciąży powinny zachować szczególną ostrożność, oraz unikać kontaktu z osobami chorymi na szkarlatynę. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Szkarlatyna – przebieg choroby, ile trwa?

Płonica trwa zazwyczaj od 7 do 10 dni.
W tym czasie pacjent powinien zostać w domu, oraz stosować się do zaleceń lekarza i przyjmować przepisane leki. Powinien również odpoczywać i unikać wysiłku fizycznego.

Z czym można pomylić szkarlatynę?

Szkarlatyna może być mylona z innymi chorobami zakaźnymi, takimi jak:
  • różyczka;
  • odra;
  • ospa;
  • mononukleoza zakaźna;
  • alergie skórne.
    Choroby zakaźne takie jak trzydniówka, różyczka, mononukleoza mogą mieć podobny przebieg do szkarlatyny. Ważna jest szczegółowa diagnostyka w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Jak przebiega leczenie szkarlatyny?

Leczenie szkarlatyny opiera się na:
  • Antybiotykoterapii, najczęściej z użyciem penicyliny lub amoksycyliny przez około 10 dni. W przypadku uczulenia na penicylinę można zastosować antybiotyki z grupy makrolidów np. azytromycynę klarytromycynę, erytromycynę;
  • przyjmowaniu leków przeciwgorączkowych;
  • zmniejszających silny ból gardła;
  • należy zadbać o odpowiednie nawodnienie pacjenta;
  • warto zastosować lekkostrawną dietę;
  • zalecany jest sen i odpoczynek.
    Celem leczenia jest skrócenie czasu trwania choroby, oraz przede wszystkim zminimalizowanie ryzyka powikłań.

Powikłania po szkarlatynie

Nieleczona lub niewłaściwie leczona szkarlatyna może prowadzić do powikłań, takich jak:

  • Gorączka reumatyczna;
  • ropnie migdałków;
  • zapalenie ucha środkowego;
  • zapalenie węzłów chłonnych;
  • kłębuszkowe zapalenie nerek;
  • zapalenie stawów;
  • w rzadkich przypadkach może wystąpić zapalenie płuc oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
    Powikłania mogą okazać się poważne, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie i leczenie choroby, oraz monitorowanie stanu zdrowia pacjenta.

Diagnostyka szkarlatyny

W przypadku szkarlatyny odpowiednio postawiona diagnoza jest niezwykle ważna, gdyż łatwo można pomylić ją z innymi chorobami zakaźnymi, które mają podobny przebieg.

Diagnostyka szkarlatyny polega na:
  • Szczegółowym wywiadzie medycznym;
Podczas badania klinicznego lekarz sprawdzi:
  • czy na ciele występuje szorstka w dotyku wysypka występująca na tułowiu i kończynach;
  • sprawdzi, czy język pacjenta jest zaczerwieniony, z wyraźnymi brodawkami jest to tak zwany malinowy język;
  • czy węzły chłonne pacjenta są powiększone;
  • oceni czy gardło jest zaczerwienione i czy występuje ropny nalot na migdałkach;
lekarz może również zlecić badania laboratoryjne takie jak:
  • Wymaz z gardła pod kątem obecności paciorkowców grupy A;
  • szybki test antygenowy (RADT) – wynik dostępny w ciągu kilkunastu minut;
  • posiew bakteriologiczny – dokładniejsze badanie, którego wynik uzyskuje się po 24–48 godzinach;
  • morfologię krwi;
  • CRP lub OB — podwyższone wskaźniki stanu zapalnego;
  • badanie poziomu antystreptolizyny O, badanie jest przydatne w diagnostyce powikłań szkarlatyny lub przewlekłych infekcji paciorkowcowych. Podwyższony poziom ASO świadczy o przebytym lub aktywnym zakażeniu paciorkowcami.

Czy istnieje szczepionka przeciw szkarlatynie?

Niestety nie ma szczepionki, która uchroniłaby nas przed zachorowaniem na szkarlatynę. Paciorkowce grupy A są bardzo zmienne, co utrudnia opracowanie uniwersalnej ochrony. Dlatego kluczowe są środki zapobiegawcze, które ograniczają ryzyko zakażenia.

Profilaktyka

Zakażenie szkarlatyną. Jak można mu zapobiec?

Przechorowanie szkarlatyny nie chroni przed ponownym zachorowaniem w przyszłości.
Bardzo ważne jest, abyśmy stosowali się do zasad bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko zakażenia.
Do działań profilaktycznych możemy zaliczyć:

  • Częste i dokładne mycie rąk szczególnie po powrocie z miejsc publicznych oraz przed jedzeniem;
  • używanie środków do odkażania rąk na bazie alkoholu;
  • niekorzystanie z przedmiotów osobistego użytku należących do chorego;
  • unikanie dotykania twarzy;
  • używanie jednorazowych chusteczek higienicznych;
  • ograniczenie kontaktu z osobami chorymi;
  • wietrzenie pomieszczenia szczególnie jeśli przebywała w nim osoba zakażona;
  • mycie szklanek, sztućców i talerzy po użyciu ich przez osobę chorą;
  • dezynfekcja przedmiotów codziennego użytku;
  • używanie osobnych ręczników oraz przyborów toaletowych;
  • codziennie staraj się wspierać swoją odporność poprzez zdrową zbilansowaną dietę z dużą ilością warzyw i owoców;
  • zadbaj o regularną aktywność fizyczną;
  • zadbaj o odpowiednią suplementację w szczególności witaminy C i D;
  • zadbaj o wystarczająca ilość snu minimum 8 godzin;
  • unikaj sytuacji stresowych.

Podsumowanie

Szkarlatyna jest chorobą zakaźną, lecz stosując się do odpowiednich zasad bezpieczeństwa i higieny, możemy znacznie zminimalizować ryzyko zakażenia. Ważne jest wczesne rozpoznanie, prawidłowa diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia w postaci antybiotykoterapii. Szybka diagnostyka jest kluczowa, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby i ewentualnym powikłaniom.

Bibliografia:
1. Szenborn L. (2012). Płonica. Pediatria po Dyplomie. Vol. 16, Nr 6, s. 22-28.
2. A. Wegner, Najczęstsze choroby zakaźne wieku dziecięcego, Warszawski Uniwersytet Medyczny.
3. Wiercińska M., „Szkarlatyna (płonica) - objawy i leczenie”, Medycyna Praktyczna.

Autor merytoryczny: Karolina Pasterz, specjalista portalu Zdrowegeny.pl

To badanie będzie pomocne:

Witamina D3 - 4000IU, 60 kapsułek (Osavi)

Cena online:

21.00 
Opinie klientów - Zdrowegeny.pl

© 2024 Zdrowegeny.pl

powered by greenlogic