Zdrowegeny.pl Logo

Koszyk

Norowirus – objawy, diagnostyka, profilaktyka i leczenie

Norowirus – objawy, diagnostyka, profilaktyka i leczenie

5.0
Ocena klientów: 2 ocen

Z artykułu dowiesz się:

  • Czym jest Norowirus?
  • Jak dochodzi do zakażenia norowirusem?
  • Norowirus u dzieci
  • Norowirus u dorosłych
  • Jak długo trwa zakażenie?
  • Jak zdiagnozować norowirusy?
  • Leczenie zakażenia norowirusem
  • Jak zapobiegać zakażeniu norowirusem?
  • Jakie są skuteczne metody dezynfekcji w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się norowirusa?


Sprawdź też:

Data publikacji: 2024-11-22

Data aktualizacji: 2024-11-22

Czym jest Norowirus?

Norowirusy są to niewielkie wirusy z rodziny Caliciviridae cechujące się wysoką zakaźnością. Są główną przyczyną wirusowych zakażeń przewodu pokarmowego na całym świecie. Zakażenie norowirusem bywa szczególnie niebezpieczne dla niemowląt, osób starszych i o obniżonej odporności. Norowirusy są częstą przyczyną grupowych zakażeń, które występują w zamkniętych środowiskach takich jak: domy opieki, szpitale, żłobki, kolonie, miejsca zbiorowych spotkań. Ze względu na swoją budowę, norowirusy są bardzo odporne na działanie wysokich temperatur, niskich temperatur, a także środków dezynfekcyjnych. Dlatego ich eliminacja wymaga specjalnych procedur higienicznych. Nazwa norowirusy pochodzi od nazwy wirusa Norwalk, który został po raz pierwszy wyizolowany z próbek kału z ogniska gastroenterititis (1968 r.) w szkole podstawowej w miejscowości Norwalk w Ohio, w Stanach Zjednoczonych, gdzie w ciągu 2 dni zachorowało 50% z 232 nauczycieli i uczniów szkoły podstawowej. Norowirusy występują przez cały rok, lecz największy szczyt zachorowań obserwuje się zimą.

Jak dochodzi do zakażenia?

Rezerwuarem wirusa jest człowiek, a materiałem zakaźnym jest kał. Wirus występuje również w wymiocinach oraz w ślinie osób chorych. Do zakażenia dochodzi drogą fekalno — oralną rzadziej drogą kropelkową i następuje poprzez:
  • Spożycie skażonej żywności lub wody – szczególnie surowych owoców morza, warzyw, owoców i wody zanieczyszczonej odchodami;
  • kontakt bezpośredni z osobą zakażoną – np. podczas opieki nad chorym, lub kontakt z jej wydalinami;
  • kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami – norowirusy mogą przetrwać na powierzchniach, takich jak klamki, stoły, ręczniki, bielizna, meble, toaleta nawet przez kilka dni.
Do zakażenia wystarczy niewielka liczba wirusów, bo tylko (10–100 cząsteczek).

Norowirus u dzieci

Zakażenie norowirusem u dzieci zwłaszcza u bardzo małych, może mieć cięższy przebieg niż u osób dorosłych. Objawy zakażenia pojawiają się zazwyczaj po 12- 48 godzinach od kontaktu z wirusem.
U chorych dzieci mogą wystąpić następujące objawy:
  • Silne wymioty;
  • silna wodnista biegunka;
  • umiarkowana gorączka;
  • bóle brzucha;
  • brak apetytu;
  • ogólne osłabienie.
Musimy uważnie obserwować przebieg sytuacji, aby nie dopuścić do odwodnienia, co w przypadku dzieci jest bardziej prawdopodobne.

Objawami odwodnienia u niemowląt i małych dzieciach są:
  • Suche usta i język;
  • zmniejszona ilość oddawanego moczu;
  • płacz bez łez;
  • senność;
  • apatia lub rozdrażnienie.
Odwodnienie wymaga natychmiastowej interwencji medycznej, w ciężkich przypadkach konieczne jest nawadnianie dożylne.

Norowirus u dorosłych

Zakażenie norowirusem ma łagodniejszy przebieg niż u dzieci.
Objawami zakażenia u osób dorosłych są:
  • Wodnista biegunka, która jest najczęstszym objawem u osób dorosłych;
  • intensywne bóle i skurcze jelit;
  • rzadziej niż u dzieci mogą wystąpić wymioty;
  • może wystąpić umiarkowana gorączka;
  • ogólne osłabienie;
  • dreszcze.
Powikłania u dorosłych

U osób dorosłych powikłania występują rzadko. Najbardziej narażone na powikłania po zarażeniu norowirusem są:
  • osoby starsze;
  • kobiety w ciąży;
  • osoby z obniżoną odpornością;
  • osoby z chorobami przewlekłymi.

Jak długo trwa zakażenie?

Zakażenie norowirusem trwa zazwyczaj od 1 do 3 dni, choć czasami objawy mogą utrzymywać się nieco dłużej, zwłaszcza u dzieci, osób starszych lub osób z osłabionym układem odpornościowym.
Czas trwania poszczególnych etapów zakażenia
  • Okres wylęgania się wirusa: Objawy pojawiają się zwykle w ciągu 12–48 godzin po kontakcie z wirusem.
  • Faza ostra choroby: Najbardziej intensywne objawy, takie jak wymioty, biegunka i bóle brzucha, trwają od 24 do 72 godzin.
  • Rekonwalescencja: Po ustąpieniu głównych objawów organizm potrzebuje kilku dni na pełne odzyskanie sił.
U niektórych osób może wystąpić uczucie osłabienia lub wrażliwość żołądka jeszcze przez 1–2 tygodnie.

Zakaźność po ustąpieniu objawów

Osoba zakażona norowirusem może nadal wydalać wirusa z kałem nawet do 2 tygodni po ustąpieniu objawów, a w niektórych przypadkach nawet dłużej. Dlatego ważne jest zachowanie wysokiej higieny osobistej i unikanie przygotowywania posiłków dla innych w tym okresie, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia infekcji. Choć główne objawy ustępują w ciągu kilku dni, zakaźność może trwać znacznie dłużej, co wymaga szczególnej ostrożności w kontaktach z innymi.

Jak zdiagnozować norowirusy?

Diagnostyka pod kątem obecności norowirusa polega na:
  • Przeprowadzeniu wywiadu medycznego;
  • badanie kału pod kątem obecności wirusa za pomocą testów molekularnych, takich jak reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR);
  • ważne jest, aby zidentyfikować źródło infekcji oraz drogi transmisji wirusa.

Leczenie zakażenia norowirusem

Niestety nie ma dedykowanego leczenia przeciwwirusowego przeciwko norowirusowi. Leczenie ogranicza się do zmniejszenia objawów choroby, oraz zapobieganiu skutkom ubocznym.
W celu zminimalizowania objawów choroby można zastosować:
  • Leki przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe;
  • należy się solidnie nawadniać, oraz stosować płyny z dodatkiem elektolitów dostępnych w aptece;
  • dzieci: doustne płyny nawadniające (ORS) dostępne w aptekach;
  • w ciężkich przypadkach, szczególnie u dzieci i osób starszych, konieczna może być hospitalizacja i dożylne podawanie płynów;
  • unikaj stosowania leków przeciwbiegunkowych, gdyż w większości przypadków biegunka jest mechanizmem samooczyszczania organizmu i nie powinna być sztucznie hamowana;
  • w przypadku niepokojących objawów zawsze należy skontaktować się z lekarzem;
  • zarówno dzieci, jak i dorośli powinni unikać tłustych, smażonych potraw oraz produktów mlecznych;
  • zalecane są: kleiki ryżowe, gotowane marchewki, suchary, banany i lekkie zupy.

Jak zapobiegać zakażeniu norowirusem?

Co możemy zrobić, aby zapobiec zakażeniom norowirusem?
Najważniejszymi zasadami profilaktycznymi są:
  • Częste i dokładne mycie rąk przez co najmniej 20 sekund, szczególnie po skorzystaniu z toalety, po kontakcie z osobą chorą, przed jedzeniem, po dotykaniu przedmiotów w miejscach publicznych takich jak autobusy, publiczne toalety itp;
  • należy dokładnie myć warzywa i owoce;
  • unikaj spożywania owoców morza pochodzących z niepewnych źródeł;
  • dezynfekuj powierzchnie w domu, gdzie przebywa osoba chora. Przecieraj powierzchnie kuchenne i sprzęty w łazience oraz toalecie, a także słuchawkę telefonu i klamki;
  • do mycia toalety używaj środków czystości z chlorem;
  • unikaj kontaktu z osobami chorymi;
  • stosuj się do zasad odpowiedniego przechowywania żywności.

Jakie są skuteczne metody dezynfekcji w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się norowirusa?

Skuteczne środki dezynfekujące
  • Środki na bazie chloru (podchloryn sodu):
    To najbardziej skuteczny sposób niszczenia norowirusów. Zalecane jest stosowanie roztworu o stężeniu 1000–5000 ppm (0,1–0,5%) chloru.
  • Środki zawierające etanol (alkohol etylowy):
    Produkty na bazie alkoholu o stężeniu co najmniej 70% mogą być stosowane do dezynfekcji małych powierzchni i sprzętów.
  • Środki specjalistyczne:
    W miejscach, gdzie podchloryn może uszkodzić powierzchnię (np. tkaniny, metal), warto użyć specjalnych preparatów przeznaczonych do walki z wirusami, które są odpowiednio oznaczone jako „wirusobójcze”.

Jak dezynfekować poszczególne powierzchnie?

  • Twarde powierzchnie (stoły, blaty, klamki):
    Usuń widoczne zabrudzenia za pomocą wody z detergentem.
    Nałóż środek dezynfekujący (np. roztwór chloru) i pozostaw na co najmniej 10 minut.
    Spłucz powierzchnię wodą (jeśli jest to konieczne) i osusz.
  • Przedmioty wielokrotnego użytku (zabawki, naczynia):
    Zabawki z tworzyw sztucznych: Zanurz w roztworze chloru na 10 minut, spłucz czystą wodą i osusz.
    Naczynia i sztućce: Umyj w zmywarce na programie o temperaturze powyżej 60°C, lub ręcznie, stosując detergent i gorącą wodę.
  • Tkaniny i tekstylia (pościel, ręczniki, ubrania):
    Wypierz w pralce w temperaturze co najmniej 60°C z dodatkiem detergentu.
    Jeśli materiał to wytrzyma, dodaj wybielacz na bazie chloru.
    Susz w wysokiej temperaturze lub na świeżym powietrzu.
  • Urządzenia elektroniczne (klawiatury, telefony, piloty):
    Przetrzyj delikatnie ściereczką nasączoną alkoholem izopropylowym (70%).
Pamiętaj również o dezynfekcji takich przedmiotów jak:
  • Klamki i uchwyty – częste miejsce kontaktu rąk;
  • spłuczki toaletowe i deski sedesowe;
  • włączniki światła i piloty;
  • sprzęt kuchenny, np. deski do krojenia.
Pamiętaj, aby do dezynfekcji zawsze używać:
  • Rękawic ochronnych;
  • zawsze utylizuj materiały jednorazowe;
  • regularnie wentyluj pomieszczenia szczególnie jeśli używasz silnych środków chemicznych;
  • w przypadku aktywnego zakażenia w gospodarstwie domowym dezynfekcję należy przeprowadzać codziennie;
  • unikaj środków dezynfekujących, które nie mają potwierdzonego działania wirusobójczego;
  • w celu przeprowadzenia skutecznej dezynfekcji warto zostawić środek na co najmniej 5-10 minut.

Warto wiedzieć, że żywność najbardziej podatna na norowirusy to:

  • Mrożone owoce (głównie maliny i truskawki);
  • surowe warzywa (np. sałata);
  • gotowe sałatki;
  • mięczaki (głównie ostrygi);
  • lody;
  • ciasta;
  • wędlina (np. szynka lub salami).

Podsumowanie

Norowirus jest szybko rozprzestrzeniającym się patogenem, który występuje u dzieci i dorosłych. Choć zakażenie zwykle ustępuje po kilku dniach, nie powinniśmy bagatelizować objawów, gdyż powikłania choroby mogą być szczególnie groźne dla osób z niską odpornością, osób starszych oraz dzieci.
Jeśli masz podejrzenie co do zarażenia norowirusem, zawsze warto udać się do lekarza, który zaleci odpowiednie leczenie. Pamiętaj o zachowaniu zasad odpowiedniej higieny oraz dezynfekcji. Dzięki temu możliwe jest zminimalizowanie ryzyka zakażenia i ograniczenie jego rozprzestrzeniania wśród domowników i społeczności.

Bibliografia:
1. Pakulska M., Jackowska -Tracz A., Tracz M. (2014). Norowirusy w żywności – najczęstszy niebakteryjny czynnik zakażeń pokarmowych. Życie Weterynaryjne. VOL. 89, Nr 8, s. 694 -695.
2. Bigoraj E., Chrobocińska M., Kwit E. (2011). Zmienność genetyczna i rekombinacje norowirusów. Medycyna Wet. Vol. 67, Nr 12, s. 802- 805.
3. Paucz E., Ćwikła S., Piasecka — Twaróg M. 2013. Analiza zakażeń norowirusami i rotawirusami u pacjentów hospitalizowanych w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Lublinie. Badania retrospektywne. Vol. 65, s. 57 - 64.
4. Napiórkowska A., Sadkowska — Todys M. (2010). SYTUACJA EPIDEMIOLOGICZNA ZAKAŻEŃ WIRUSA U LUDZI W POLSCE W LATACH 2004-2008. PRZEGL EPIDEMIOL. Vol. 64, s. 27-33.

Opinie klientów - Zdrowegeny.pl

© 2024 Zdrowegeny.pl

powered by greenlogic