Infekcja intymna u kobiet — przyczyny, diagnostyka i skuteczne leczenie

Czym jest infekcja intymna?

Przyczyny infekcji intymnych

• Infekcje bakteryjne i grzybicze – do najczęstszych należą:

• Obniżona odporność;
• przebyta antybiotykoterapia;
• zaburzenia hormonalne;
• niewłaściwa dieta bogata w cukier, który sprzyja rozwojowi grzybów Candida;
• stosowanie doustnej antykoncepcji może sprzyjać rozwojowi grzybicy;
• noszenie obcisłej syntetycznej bielizny, która ogranicza dostęp powietrza.

• Nadmierna higiena intymna, stosowanie perfumowanych żeli czy irygacji;
• częsta zmiana partnerów seksualnych;
• stosowanie antybiotyków;
• niedobór pałeczek kwasu mlekowego we florze bakteryjnej pochwy;
• korzystanie z basenów i jacuzzi;
• palenie papierosów.

• Wyróżniamy również infekcje wirusowe takie jak:

• Kontakt seksualny zarówno poprzez stosunki waginalne, oralne, jak i analne;
• bezpośredni kontakt z naskórkiem lub śluzówką osoby zakażonej;
• przeszczep narządów;
• do zakażenia dziecka może dojść także podczas porodu.

• Kontakty seksualne;
• brak stosowania prezerwatyw (choć nie dają one 100% ochrony);
• częste zmiany partnerów seksualnych;
• seks oralny z osobą mającą opryszczkę na ustach (HSV-1 może przenieść się na narządy płciowe);
• seks bez objawów – wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy nie ma widocznych zmian skórnych;
• zmniejszona odporność;
• bezpośredni kontakt ze zmianami skórnymi;
• wspólne używanie ręczników;
• kobiety w ciąży mogą przenieść wirusa na dziecko podczas porodu (ryzyko jest wyższe w przypadku pierwotnej infekcji);
• obecność innych chorób wenerycznych (np. chlamydiozy, rzeżączki) może zwiększać podatność na HSV.

Objawy infekcji intymnych 

• Odczuwalne jest pieczenie;
• uporczywy świąd;
• ból w trakcie oddawania moczu;
• ból podczas stosunku;
• mogą pojawić się serkowate upławy z pochwy.

• Obfite, wodniste lub szarawe upławy o rybim zapachu;
• nieprzyjemny zapach nasilający się po stosunku płciowym;
• pieczenie lub świąd okolic intymnych;
• dyskomfort podczas oddawania moczu.

• Specyficzne upławy;
• ból podczas oddawania moczu;
• krwawienia między miesiączkami lub po stosunku;
• ból w podbrzuszu.

• Brodawki płciowe – miękkie, bezbolesne zmiany skórne w okolicach genitaliów i odbytu;
• może wystąpić świąd i podrażnienie w okolicach intymnych;
• w przypadku zakażenia wysokoonkogennymi typami HPV – brak wyraźnych objawów, co czyni infekcję szczególnie groźną.

• Śluzowata wydzielina z pochwy;
• ból;
• pieczenie;
• świąd;
• ból podczas stosunku;
• pieczenie podczas oddawania moczu;
• trudności z oddawaniem moczu.

Leczenie infekcji intymnych

• Grzybica
  Leczenie bazuje na podawaniu odpowiednich leków przeciwgrzybiczych, z zaznaczeniem, iż powinno ono obejmować obydwoje partnerów. Leczenie może obejmować podanie miejscowe i/lub doustne w postaci tabletek, globulek dopochwowych, kremów i maści.
• Waginoza bakteryjna
  Leczenie waginozy bakteryjnej polega na eliminacji nadmiernej ilości bakterii beztlenowych i przywróceniu równowagi mikroflory pochwy. Stosuje się:
  Antybiotyki — w formie tabletek, żelu dopochwowego lub kremu;
  probiotyki dopochwowe i doustne – które wspomagają odbudowę naturalnej flory bakteryjnej pochwy;
  ograniczenie stosowania perfumowanych środków do higieny intymnej oraz zachowanie odpowiedniej higieny.
  Nieleczona bakteryjna waginoza może zwiększać ryzyko infekcji przenoszonych drogą płciową, a u kobiet w ciąży prowadzić do powikłań, takich jak przedwczesny poród.
• Leczenie chlamydiozy
  Leczenie chlamydii polega na stosowaniu antybiotyków, najczęściej:
  Azytromycyny oraz doksycykliny.
  Ważne, aby oboje partnerów poddało się leczeniu, ma to zapobiec ponownemu zakażeniu. Zaleca się również powstrzymanie się od kontaktów seksualnych do zakończenia terapii. Nieleczona chlamydia może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie narządów miednicy mniejszej u kobiet, które może skutkować niepłodnością, oraz zapalenie najądrzy u mężczyzn.

• HPV I HSV
  Leczenie infekcji wirusowych polega głównie na łagodzeniu objawów i wzmacnianiu odporności organizmu. W przypadku opryszczki stosuje się leki przeciwwirusowe (np. acyklowir), a w przypadku HPV możliwe jest usuwanie zmian skórnych. Dostępną formą, która może zmniejszyć ryzyko wystąpienia nowotworu takiego jak między innymi rak szyjki macicy, są szczepienia przeciwko HPV. Szczepienia w szczególności zalecane są dla:
• Dziewcząt i chłopców w wieku 9 lat i więcej;
• osób w wieku do 26 lat, które wcześniej nie były zaszczepione;
• osoby w wieku 27-45 lat, które wcześniej nie były zaszczepione, również mogą się zaszczepić.

Diagnostyka infekcji intymnych bakteryjnych i wirusowych

• Badanie ginekologiczne – lekarz ocenia stan błon śluzowych i pobiera wymaz do analizy;
• badania mikrobiologiczne – wymaz z pochwy lub cewki moczowej pozwala określić obecność bakterii i ich rodzaj;
• testy pH – zwiększona zasadowość pochwy może wskazywać na bakteryjną waginozę;
• badanie posiewu – pozwala na dokładne określenie szczepu bakterii i dobór odpowiednich antybiotyków.

• Testy PCR – wykrywają obecność materiału genetycznego wirusa, np. HPV czy HSV (opryszczki narządów płciowych);
• badania serologiczne – wykrywają przeciwciała przeciwko konkretnym wirusom w krwi pacjenta;
• cytologia – pozwala na wczesne wykrycie zmian przednowotworowych spowodowanych przez wirusa HPV;
• kolposkopia – stosowana do wykrywania zmian w obrębie szyjki macicy w wyniku zakażenia HPV.

Profilaktyka i higiena intymna

• Zachowaj ostrożność w kontaktach seksualnych i stosuj prezerwatywy;
• należy unikać perfumowanych kosmetyków do higieny intymnej;
• wykonuj regularne badania ginekologiczne;
• stosuj probiotyki, szczególnie po przebytej antybiotykoterapii;
• noś przewiewną bawełnianą bieliznę.